Poranny, piątkowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego.
Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2053 PLN za euro, 3,5284 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,5836 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7734 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,343 proc. w przypadku obligacji 10-letnich.
Zakończenie miesiąca na PLN przyniosło podtrzymanie tendencji zarysowanych we wczorajszym raporcie – w skrócie złoty był najmocniejszą walutą wobec dolara notując zwyżkę o ponad 3 proc. Od początku roku PLN zanotował ponad 15 proc. wzrost (wobec USD) zaraz za liderem – CZK.
Wczorajszy pakiet kluczowych danych makro nie wpłynął znacząco na podbicie zmienności na parach. PKB za III wyniósł 4,9 proc. r/r wobec 4,7 proc. r/r sygnalizowanego odczytem wstępnym. Wysoka dynamika kontrastuje z zawiedzeniem oczekiwań wokół struktury wzrostu, gdzie inwestycje (nakłady brutto) wyniosły jedyne 3,3 proc., pomimo niskiej bazy odniesienia.
Motorem wzrostu jest obecnie konsumpcja, ale warto zwrócić uwagę na rosnący wpływ eksportu. Inną publikacją było wskazanie inflacji CPI (wstępne) za listopad – odczyt wyniósł 2,5 proc. r/r wobec oczekiwanych 2,3 proc. Najwyższa dynamika wzrostu od 2012r. przynosi również osiągnięcie celu inflacyjnego NBP.
Doraźnie trudno oczekiwać aby wskazania te przełożyły się na działania RPP – aktualny scenariusz przewiduje zaostrzenie tonu Rady w I/II kw. 2018 i jedną podwyżkę stóp pod koniec przyszłego roku. Na szerokim rynku trwa wyczekiwanie na głosowanie nad reformą podatkową w Senacie – wczorajsze nie poddanie pod ocenę odebrane zostało jako sygnał, iż część członków partii Republikańskiej w dalszym ciągu ma wątpliwości co do projektu. W wyniku czego spadł dolar, co podtrzymało popyt na waluty EM.
Piątkowa sesja będzie stała pod znakiem publikacji indeksów PMI. W przypadku Polski oczekiwana jest wartość 54 pkt, czyli lekki wzrost z 53,4 pkt w październiku. W przypadku zbiorczego odczytu dla Strefy Euro spodziewane jest wskazanie na poziomie 60 pkt.
Z rynkowego punktu widzenia obserwujemy słabszego USD, co w nikłym stopniu przekłada się na umocnienie złotego. Również mocne krajowe dane nie przyniosły wyraźnego podbicia popytu na PLN. Wskazuje to, iż lokalny trend aprecjacyjny na PLN został wyhamowany i możemy się spodziewać lekkiej korekty.