Wtorkową sprzedażą obligacji z terminem zapadalności w październiku 2017 r. Irlandia wypełniała 1/4 z 10 mld euro planowanych do pozyskania z rynku długu w tym roku. Jak na pierwsze dni stycznia jest to wyśmienity wynik. Cel przed rządem w Dublinie jest ambitny – kraj chce do końca roku przerwać program pomocowy od UE i MFW i powrócić do samodzielnego finansowania. Irlandia utraciła dostęp do rynków finansowych we wrześniu 2010 r., kiedy ratowanie krajowego sektora bankowego przyczyniło się do rozdmuchania deficytu budżetowego do poziomu najwyższego w Europie i kraj został zmuszony do zwrócenia się o bailout jako drugi w strefie euro (po Grecji). Ale teraz sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Wysokie zainteresowanie instytucji finansowych pozwoliło na obniżenie rentowności sprzedawanych obligacji do 3,32% z pierwotnie zakładanych 3,45%. Wartości te prezentują się jeszcze lepiej, jeśli porównamy je z 3,5% kosztu pożyczek od UE/MFW oraz 4,7% rynkowego oprocentowania pięcioletnich papierów w 2010 r. Wtorkowa
sprzedaż przynosi dwa istotne wnioski. Po pierwsze pokazuje, że inwestorzy z większym zaufaniem podchodzą do sytuacji w strefie euro, jak również zaczynają się coraz szerzej rozglądać za ryzykowniejszymi aktywami przynoszącymi wyższą stopę zwrotu w porównaniu z niemal zerową dochodowością bezpiecznych instrumentów. Po drugie wysoki popyt można traktować jako uhonorowanie wysiłków Irlandii w wypełnianiu surowych nakazów MFW w kwestii naprawy finansów publicznych w ciągu ostatnich dwóch lat. Co więcej, jeśli zainteresowanie irlandzkim długiem się utrzyma, a inwestorzy w kolejnych miesiącach nie zostaną zrażeni do ryzyka, Irlandia może jeszcze w pierwszej połowie roku uzyskać pełny dostęp do rynku długu w postaci przeprowadzania comiesięcznych otwartych aukcji. Jest to warunek konieczny, aby móc się starać o dodatkowe wsparcie ze strony EBC i jego programu skupu obligacji (OMT). Pomoc banku centralnego w obniżaniu rynkowego oprocentowania powinna przyspieszyć konsolidację i stabilizację irlandzkiego budżetu.
Powyższa analiza stanowi wyraz opinii i poglądów autora i nie powinna być traktowana jako rekomendacja dokonania transakcji na instrumentach finansowych.
