Najnowsze dane z europejskiego sektora bankowego pokazują, że państwa z centrum bloku w coraz mniejszym stopniu polegają na kryzysowym finansowaniu z Europejskiego Banku Centralnego, ale w przypadku instytucji z peryferii tego typu pożyczki są podstawowym źródłem podtrzymywania płynności. Na koniec stycznia niemieckie banki zmniejszyły wykorzystanie środków z banku centralnego do 49,5 mld euro z 73,1 mld euro na koniec 2012 r. Zmniejszenie zobowiązań banków komercyjnych wobec instytucji centralnej odnotowano także we Francji (do 152,7 mld euro z 179 mld) oraz Belgii (do 29,2 mld euro z 40 mld). Większość zwróconej kwoty związana była ze spłatą długoterminowego finansowania, m.in. części z trzyletnich kryzysowych pożyczek LTRO udzielonych w grudniu 2011 r., kiedy dla stabilizacji systemu finansowego EBC pożyczył bankom 489 mld euro. Pod koniec stycznia tego roku banki zwróciły 137,2 mld euro. Poprawy sytuacji nie widać natomiast w Hiszpanii i Włoszech. W styczniu wykorzystanie pomocy z EBC przez hiszpańskie
banki prawie nie uległo zmianie i pozostaje na najwyższym poziomie ze wszystkich krajów – 346 mld euro. Instytucje z Półwyspu Apenińskiego zwiększyły swoje zaangażowanie do 273,9 mld euro z 271,8 mld euro w grudniu.
Pomimo że w ujęciu całościowym spadek wykorzystania środków pomocowych z EBC jest oznaką poprawy warunków w europejskim sektorze bankowym, szczegółowe dane nie rysują już tak optymistycznego obrazu. Instytucje, które decydują się na zwrot środków, w zasadzie od samego początku ich nie potrzebowały i skorzystały z narzędzi banku centralnego w celu ostrożnościowym lub do wykorzystania relatywnie taniego finansowania (procentowanie na poziomie 1%) do bardziej dochodowych inwestycji. Jednak te banki, dla których pomoc z EBC była ostatnią deską ratunku, wciąż pozostają od niej uzależnione, gdyż rynek międzybankowy pozostaje dla nich zamknięty. Publikowane stawki pożyczek overnight EONIA (0,06%) lub trzymiesięcznych EURIBOR (0,223%) są dla większości hiszpańskich i włoskich podmiotów niedostępne. Ta dywergencja pokazuje, że EBC ma poważny problem z funkcjonowaniem mechanizmu transmisji polityki monetarnej. Obniżanie stóp procentowych dla całego bloku w dalszym ciągu może nie przekładać się na poluzowanie warunków
kredytowych w państwach peryferyjnych, czyli tam, gdzie jest najbardziej potrzebne. Wręcz przeciwnie, kolejne cięcia mogą być szkodliwe dla sytuacji w państwach centrum, gdzie nadpłynność może prowadzić do powstawania baniek spekulacyjnych.
Powyższa analiza stanowi wyraz opinii i poglądów autora i nie powinna być traktowana jako rekomendacja dokonania transakcji na instrumentach finansowych.