W dekrecie, który został opublikowany 29 listopada, znalazł się zapis: "Wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel państwa bez różnicy płci, który do dnia ogłoszenia wyborów ukończył 21 lat" oraz "Wybieralni do Sejmu są wszyscy obywatele (obywatelki) państwa posiadający czynne prawo wyborcze".
Postanowienia te zostały utrzymane przez konstytucję marcową z 1921 roku. W 1919 roku Polki po raz pierwszy poszły do urn. Do Sejmu dostało się ich niespełna 2 procent.
Obywatelstwo kobiet w w tamtych czasach nie było w Europie sprawą ani powszechną, ani oczywistą. Kobiety w Polsce otrzymały prawa wyborcze wcześniej niż w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Francji czy Szwajcarii.
W Europie kobiety po raz pierwszy mogły głosować w Wielkim Księstwie Finlandii, która wprowadziła dla nich prawo wyborcze w 1906 roku. Finlandia była wówczas autonomicznym księstwem rosyjskim z własnym parlamentem. W 1918 roku prawo wyborcze uzyskały również kobiety w Austrii i w Niemczech.
Do dziś w kilku państwach na świecie kobiety nie mają praw wyborczych, lub jest ono dla nich ograniczone, są to: Bhutan, Brunei, Liban i Arabia Saudyjska.