W dokumentach tych opisane są represje, jakie były stosowane w okresie stanu wojennego wobec osób internowanych oraz informacje dotyczące pracy Komitetu. Dzięki informacjom zawartym w aktach udało się opisać 93 zabójstwa, które miały miejsce za czasów PRL-u.
Doktor Tadeusz Krawczak - historyk z Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych - podkreślił, że dotychczas historycy opierali się na materiałach tworzonych przez ówczesny reżim.
Tadeusz Krawczak podkreślił, że dokumenty te pokazują w wielu wypadkach niezgodne z prawem działania wymiaru sprawiedliwości.
Przewodniczący Komitetu biskup Bronisław Dembowski powiedział, że jego działalność w czasie stanu wojennego wielu osobom aresztowanym pozwoliła zachować nadzieję.
Biskup Dembowski podkreślił, że władza komunistyczna bezskutecznie próbowała doprowadzić do rozwiązania komitetu.
Działacz opozycyjny Henryk Wujec powiedział, że sam wielokrotnie korzystał z pomocy Komitetu podczas internowania.
Prymasowski Komitet Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom powołał Prymas Polski kardynał Józef Glemp w cztery dni po wybuchu stanu wojennego, 17 grudnia 1981 roku. Komitet organizował między innymi bezpośrednią pomoc materialną i duchową internowanym, pomoc w znalezieniu pracy czy wyjazdy wakacyjne dla ich dzieci.
