Największą część swego wystąpienia XIV Dalajlama poświęcił Chinom i Tybetowi. Podkreślił, że cenzura, represje, ogromna liczba wojska - to wszystko nie sprzyja rozwojowi Tybetu i nie zapewnia Tybetańczykom wolności w ojczyźnie. Zwrócił także uwagę, że brak troski o środowisko naturalne w Tybecie oraz nadmierna eksploatacja jego zasobów może zniszczyć równowagę ekologiczną i mieć katastrofalne skutki dla reszty kontynentu azjatyckiego, którego duże obszary zależne są od tybetańskich zasobów wodnych. Poruszając wszystkie te sprawy Dalajlama podkreślił, że walka o sprawiedliwy Tybet jest częścią jego misji, jako duchowego przywódcy Tybetańczyków. Było to wyraźne nawiązanie do jego wcześniejszych wystąpień, w których zapowiadał, że rezygnacja z władzy świeckiej nie oznacza porzucenia sprawy tybetańskiej.
Projekt regulacji prawnych określających przekazanie pełni władzy świeckiej w ręce wybieralnych przywódców Dalajlama zamierza przedstawić w przyszłym tygodniu.
