Analityk Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych Łukasz Adamski wyliczył, że frekwencja była zawyżona, żaden z przedstawicieli opozycji nie dostał się do parlamentu, karty do głosowania były podmieniane. Ekspert zauważył jednak, że tym razem nie widzieliśmy rozpędzania demonstracji, a więźniowie polityczni zostali wypuszczeni na wolność. To oznacza, że szanse na minimalną liberalizację są i należy je wykorzystać. W opinii analityka PISM-u warto z władzami w Mińsku rozmawiać, bo polityka izolacjonizmu nie przyniosła na razie efektów.
Łukasz Adamski uważa, że ewentualne zmiany na Białorusi będą zależały między innymi od polityki Rosji, kondycji społeczeństwa obywatelskiego, od tego, jaka będzie pozycja Łukaszenki i w jakiej sytuacji gospodarczej będzie Białoruś.
Nadzieje na zmianę sytuacji na Białorusi miał jedynie Zachód - powiedział białoruski opozycjonista, były przewodniczący Rady Najwyższej profesor Stanisław Szuszkiewicz. "U nas takiej nadziei nie było" - zaznaczył profesor Szuszkiewicz. Podkreślił, że Białorusini już niemal nie pamiętają, co to są wolne wybory. Jego zdaniem strategia Łukaszenki polega na trzymaniu z Rosją i wyciąganiu ręki do Unii.
Z kolei wicedyrektor Ośrodka Studiów Wschodnich doktor Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz uważa, że wybory na Białorusi miały w stosunku do poprzednich nową jakość, ale ich charakter pozostał ten sam - nie były one demokratyczne. Z jednej strony mniejsza represyjność w stosunku do opozycji oraz więcej politycznych sygnałów wobec Zachodu, że Białoruś jest zainteresowana uznaniem wyborów, z drugiej metody znane z lat poprzednich, wylicza ekspert.
Zdaniem Katarzyny Pełczyńskiej-Nałęcz, władze białoruskie jasno pokazują, jaka jest ich oferta: są zainteresowane współpracą gospodarczą, która przyciągnie inwestycje zachodnie na Białoruś, ale bez wprowadzania zmian w systemie politycznym.