Elżbieta Czyżewska miała w sobie magnetyzm, który czynił ją gwiazdą - powiedział rektor łódzkiej filmówki, reżyser Robert Gliński. Jedna z najpopularniejszych aktorek lat 60. zmarła 2 lata temu 17 czerwca w Nowym Jorku.
Błyszczała w każdym towarzystwie - dodaje Robert Gliński. Była też niezwykle uczynna i pomocna, między innymi dla znajomych z Polski - wspomina reżyser, który spotkał aktorkę w Nowym Jorku, gdzie mieszkała od 1968 roku.
Elżbieta Czyżewska występowała w filmach i na scenie, ale zapamiętano ją głównie z ról filmowych, których zagrała 30. "Jeden z pierwszych jej filmów czyli "Bariera" i jeden z ostatnich przed emigracją, czyli ""Wszystko na sprzedaż", wyznaczają jej drogę w kinie" - mówi Robert Gliński. Miała talent dramatyczny i komediowy - ten ostatni pokazała w takich filmach jak: "Żona dla Australijczyka", "Gdzie jest generał", "Giuseppe w Warszawie", i "Mąż swojej żony" .
Po świetnie zagranej roli Marilyn Monroe w sztuce Artura Millera "Po upadku" w warszawskim Teatrze Dramatycznym, często nazywano ją "polską Marilyn Monroe". Po tym spektaklu wraz z mężem, amerykańskim dziennikarzem, wyjechała do USA. W 1990 roku otrzymała prestiżową nagrodę teatralną Obbie, przyznawaną przez nowojorski tygodnik "Village Voice" za rolę w spektaklu "Crowbar" w reżyserii Maca Wellmana. Rok temu w pierwszą rocznicę śmierci na 111 Ulicy, grono pamiętających o Czyżewskiej nowojorczyków odsłoniło obok półrocznego drzewka tablicę z napisem, który w tłumaczeniu brzmi: "Przetransplantowana do Nowego Jorku, zasiliła powietrze tlenem, użyczyła piękna ulicom, które kochała. Jej duch nadal kwitnie".
IAR
