Cała rodzina mieszka w wiosce w północno-wschodnich Indiach, w czteropiętrowym budynku o stu pokojach. Organizacja życia rodzinnego przypomina nieco życie w wojsku. Domem kieruje najstarsza żona leciwego Chany, która rozdziela domowe zadania. Wyznacza między innymi członków rodziny do wykonywania poszczególnych prac domowych - sprzątania, prania, gotowania.
Na jeden posiłek rodzina zjada 30 kurczaków, ponad 90 kilogramów ryżu i około 50 kilogramów ziemniaków.
Większość członków tego potężnego rodu zajmuje się rolnictwem, choć część uprawia rzemiosło, niektórzy ukończyli szkoły.
Ziona Chana ma do dyspozycji podwójne łóżko, w którym rotacyjnie goszczą jego kolejne żony. Mieszkają one w pokojach podobnych do zbiorowych sypialni. Najmłodsze z nich zajmują łóżka znajdujące się w pobliżu pokoju głowy rodziny. Oprócz żon i dzieci Ziona Chana w rodzinnym domu mieszka także 14 synowych oraz 33 wnucząt. Chana zapowiada, że w sprawie liczby żon nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Jest on także przywódcą sekty, której zasady przewidują posiadanie wielu żon. Wiele z nich to ubogie mieszkanki wiosek, dla których życie w dużej rodzinie jest sposobem zabezpieczenia podstawowych potrzeb materialnych. Mizoram to region w Indiach, w którym żywe są do dzisiaj kulty animistyczne i szamańskie, a wpływy kultury indyjskiej są znacznie słabsze niż autochtoniczne tradycje plemienne.
IAR
