"Madonna pod jodłami", znana też jako "Madonna Wrocławska" jest jednym z najcenniejszych dzieł, jakie znajdowały się w polskich zbiorach. Obraz namalowany w 16. wieku w Wittenberdze, był przeznaczony do prywatnego kultu. Przedstawia Madonnę w Dzieciątkiem trzymającym w ręku winne grono. Tłem dla postaci jest perspektywa z górzystym krajobrazem, z pochyloną brzozą i potężnymi jodłami.
Lucas Cranach Starszy namalował obraz prawdopodobnie dla biskupa wrocławskiego Jana V Turzo. Do 19. wieku "Madonna" wisiała w katedralnej kaplicy św. Jana Ewangelisty. Potem przeniesiono ją, jako bezcenne arcydzieło, do skarbca katedralnego. Przed drugą wojną światową można je było oglądać po wykupieniu biletu. Obraz do 1943 roku znajdował się w katedrze. Podczas wojny władze hitlerowskie wywiozły go na prowincję w obawie przed alianckimi nalotami.
Obraz po wojnie wrócił do kraju, lecz został nielegalnie wywieziony do Niemiec przez księdza Zimmera. Ten polecił zrobić kopię, która została we Wrocławiu. Od 1970 roku obraz był kilkakrotnie oferowany na międzynarodowym rynku antykwarycznym. Według informacji prasowych został zdeponowany w Szwajcarii.
Po latach, wiosną 2012 roku do dyrektora Muzeum Diecezjalnego we Wrocławiu zgłosił się szwajcarski adwokat z prośbą o dokumentację dotyczącą obrazu Cranacha.
Okazało się, że pewien kolekcjoner mieszkający w Szwajcarii powierzył "Madonnę pod jodłami" szwajcarskiemu księdzu, aby ten przekazał obraz Kościołowi. Szwajcarscy biskupi zdecydowali, że dzieło powinno wrócić do właściciela, czyli wrocławskiej katedry. Zgodnie z wolą ofiarodawcy, jego nazwisko ma pozostać nieujawnione.
IAR
