Jeśli chodzi o Polskę, to pierwszy pozew dotyczy przepisów o jakości powietrza. Chodzi o redukcję szkodliwych dla zdrowia pyłów. Bruksela, która już kilkakrotnie zwracała na to uwagę, podkreśliła, że jakość powietrza to dla niej sprawa priorytetowa. Cząsteczki drobnego pyłu, zawieszonego w powietrzu, są uznawane za zanieczyszczenia najbardziej niebezpieczne dla zdrowia. Mogą być przyczyną zachorowań na astmę, nowotwory płuc i przedwczesnych zgonów. Są emitowane głównie przez samochody, zakłady przemysłowe i domowe kotłownie. Dyrektywa dotycząca jakości powietrza ściśle określa dzienną dopuszczalną wartość stężenia, którego w ciągu roku nie można przekroczyć więcej niż 35 razy. Komisja Europejska zażądała też kary finansowej dla Polski - ponad 70 euro za każdy dzień od czasu wyroku skazującego do czasu pełnego wdrożenia przepisów, oczywiście jeśli Warszawa wcześniej nie wywiąże się z zobowiązań.
Druga sprawa dotycząca środowiska to brak strategii ochrony morza, zobowiązującej unijne kraje do monitorowania jakości wód.. Zgodnie z unijną dyrektywą, Polska powinna była przysłać ją do lipca ubiegłego roku. Ponieważ tego nie zrobiła, Bruksela przygotowała pozew i żądanie kary - 60 euro za dzień. Będzie ona naliczana od czasu wyroku skazującego Polskę za niedopełnienie zobowiązań do czasu wdrożenia przepisów.
Trzeci pozew dotyczy kwestii finansowych - Polska nie wdrożyła przepisów o wymogach kapitałowych i wynagrodzeniach w instytucjach finansowych. Ta dyrektywa ma zapewnić prawidłową kondycję finansową banków i firm inwestycyjnych, a także zapobiec ryzykownym inwestycjom i transakcjom w przyszłości, które to inwestycje były jedną z przyczyn kryzysu finansowego. Polska powinna była wdrożyć dyrektywę do stycznia. Warszawa wprawdzie zgłosiła już planowane działania, ale Bruksela czeka na pełne wdrożenie przepisów. Także w tym przypadku Komisja Europejska zażądała kary finansowej dla Polski - ponad 37 tysięcy euro za dzień. Kara będzie naliczana od czasu wyroku skazującego do momentu wdrożenia przepisów.
Ostatnia sprawa, która skończy się w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dotyczy usług w ruchu lotniczym. Chodzi o procedury przyznawania pozwoleń przewoźnikom w sytuacji, gdy kilku z nich ubiega się o prawo do lotów na tej samej trasie, ale lotniska nie mogą ich wszystkich obsłużyć. Każdy kraj powinien rozdzielić uprawnienia, a procedura musi być przeprowadzona w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny.
