Trzynastodniowa różnica w datach obchodzenia świąt w prawosławiu w różnych regionach bierze się ze stosowania różnych kalendarzy. Do I wojny światowej we wszystkich Kościołach prawosławnych obowiązywał kalendarz juliański, wprowadzony przez Juliusza Cezara w 46 rokiem przed Chrystusem. Data nowego roku liturgicznego przypadająca na początek września, została zatwierdzona już w IV wieku podczas Soboru Powszechnego w Nicei. Był to tak zwany styl bizantyjski. Poza Bizancjum używany był on także w południowych Włoszech do XVI-tego wieku i na Rusi do 1700 roku.
Do dziś w Kościele prawosławnym wyznacza początek roku liturgicznego. Początek roku wiąże się z przypadającym na 21 września świętem Narodzenia Bogurodzicy, które rozpoczyna cykl 12 wielkich świąt.
