Z dokumentu wynika, że w czasie półtorarocznej wojny domowej niemal każde dziecko w Syrii przeżyło śmierć kogoś z bliższej lub dalszej rodziny. Dzieci wielokrotnie były też świadkami działań wojennych i zniszczeń. Za każdym razem wspominają to jako traumatyczne przeżycie, które odebrało im dzieciństwo i nakazało życie w ciągłym strachu. Tym bardziej, że w czasie ostrzału to one często wysuwane są naprzód, jako żywe tarcze.
Obiektem ataków są też często same dzieci. Powszechne w ich relacjach są doniesienia o torturach. 15-letni Chalid wspomina na przykład, że wojskowi zamknęli jedną z miejscowych szkół i uczynili z niej centrum tortur. Trzymane tam dzieci były często niedożywione, zawiązywano im oczy i wiązano ręce. Przez pierwsze dwa dni kazano im stać na baczność. Dzieci były też bite, gaszono na nich papierosy i rażono je prądem.
Autorzy 50-stronicowego raportu apelują do ONZ o większy udział lądowych misji pokojowych w operacjach w Syrii. Miałyby one nie dopuścić do przestępstw wobec dzieci. Organizacja Save the Children opublikowała też petycję do Narodów Zjednoczonych w tej sprawie.
IAR
