Harcerze wzięli udział we Mszy Świętej, odprawionej na cmentarzu Orląt Lwowskich, i zapalili znicze na grobach obrońców miasta. Uroczystości zostały przeniesione z wczoraj, z uwagi na ingres arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego do lwowskiej archikatedry.
Lwowscy harcerze przekonują, że cmentarz Orląt jest dla nich szczególnym miejscem. Bardzo też zależy im na tym, żeby nie zginęła pamięć o ludziach, którzy oddali życie za to, żeby Lwów pozostał polskim miastem. Jak mówią, starają się upamiętniać tamte wydarzenia przez stawianie warty czy utrzymywanie kontaktów z Polską. Dla wielu z nich Lwów nadal jest polskim miastem. Lwowscy harcerze ubolewają jednak, że na Ukrainie trudno jest kultywować pamięć bohaterskiej obrony miasta. Mówią, że Ukraińcy trochę w tym przeszkadzają.
Zdaniem harcmistrza Wiesława Turzańskiego to dobrze, że uroczystości upamiętniające zwycięstwa Polaków nad Ukraińcami są skromne. Jak podkreśla, Cmentarz Łyczakowski powinien być raczej miejscem zadumy nad wspólną - niełatwą - historią.
Harcmistrz przypomniał, że na cmentarzu spoczywają też Ukraińcy, który razem z Polakami walczyli przeciwko bolszewikom.
Na uroczystości przybyli także harcerze z Polski. Harcmistrz Krzysztof Piaseczny, wiceprzewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej, co roku przywozi grupę młodzieży. Celem tych wizyt jest pokazanie młodym Polakom miejsc, w których tworzyła się historia Ojczyzny.
W walkach o Lwów w 1918 roku spontanicznie zorganizowane oddziały polskich gimnazjalistów odparły ukraińskich strzelców siczowych. Po tych wydarzeniach młodych obrońców miasta nazwano Orlętami Lwowskimi.
W walkach brało udział prawie półtora tysiąca młodocianych obrońców, z których najmłodszy miał dziewięć lat. Polacy, którzy stanowili 60 procent ludności Lwowa, bronili się przed mniejszością ukraińską, dążącą do opanowania miasta.