Wielki Głód dotknął przede wszystkim chłopów, którym władze zawyżały wielkość obowiązkowych dostaw zbóż, tak że nie mieli ziarna na swoje potrzeby. Wołodymyr Wasylenko z Akademii Kijowsko - Mohylańskiej podkreśla, że rządzący obawiali się tej klasy społecznej bowiem chłopi byli potencjalnymi buntownikami, którzy mogli wziąć udział w ewnetualnym powstaniu.
Liczbę ofiar na wsiach szacuje się na 4 miliony. Wołodymyr Wasylenko zaznacza przy tym, że prawdziwa liczba była zapewne wyższa ponieważ nikt nie zapisywał, ilu ludzi zginęło, zwłoki chowano na podwórkach, w zbiorowych mogiłach. Był także nakaz, aby nie zapisywać przyczyny śmierci. Jednocześnie władze radzieckie prowadziły walkę na innych frontach, między innymi, prześladując intelektualistów i innych ukraińskich patriotów.
Obecnie około 2/3 Ukraińców zgadza się z tym, że Wielki Głód na Ukrainie w latach 1932-33 został celowo wywołany przez radzieckie władze. Ta liczba nie zmienia się od lat i zdaniem historyków świadczy o tym, że ta tragedia jednoczy Ukraińców. "Tak naprawdę to chyba jedyne wydarzenie w ukraińskiej historii, które tak silnie łączy Ukraińców." - mówi historyk Wołodymyr Wiatrowycz.
O wydarzeniach, w których zginęło kilka milionów obywateli radzieckiej Ukrainy, mówił często poprzedni prezydent Wiktor Juszczenko. To on spopularyzował wiedzę na temat tej tragedii. Prezydent Wiktor Janukowycz, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, uważa Wielki Głód za tragedię nie tylko radzieckiej Ukrainy, ale całego ZSRR. Polityka historyczna obecnego szefa państwa znacznie odbiega od tej prowadzonej przez Wiktora Juszczenkę. Powróciła ona do radzieckich wzorców, gdzie centralnym wydarzeniem jest Wielka Wojna Ojczyźniana, czyli ta część II wojny światowej, w czasie której ZSRR walczył z III Rzeszą. Marginalizowane są tematy, które mogą w negatywnym świetle postawić Związek Radziecki, jak Wielki Głód, czy działalność UPA.
