W Belgradzie pochowano Jovankę Broz, wdowę po twórcy i prezydencie socjalistycznej Jugosławii Josipie Broz-Tito. Spoczęła w mauzoleum "Domu Kwiatów" obok grobu marszałka. Po śmierci Tito w 1980 roku założono, że nikt poza nim nie będzie tam pochowany. Rząd Serbii postanowił jednak spełnić ostatnią wole Jovanki Broz i zgodził się na pochowanie jej w pobliżu grobu męża. Chciał w ten sposób zrekompensować krzywdy i upokorzenia, jakich doznała w ostatnich trzydziestu latach życia. O niesprawiedliwości jaka ją spotkała za życia mówił w czasie pogrzebu premier Serbii Ivica Daćić "Żegnamy Jovankę Broz, pierwszą damę Jugosławii. Jej pożegnanie daje nam też okazję byśmy się przyznali, że popełniliśmy grzech wobec niej i własnej historii. Historii wobec której narody budują własną tożsamość i godność".
Pogrzeb odbył się z pełnym ceremoniałem wojskowym. Jovanka Broz była bowiem podpułkownikiem Jugosłowiańskiej Armii Ludowej. W czasie drugiej wojny światowej jako młoda komunistka walczyła w dowodzonych przez Tito oddziałach partyzanckich. Żegnali ją dzisiaj towarzysze broni z szóstej partyzanckiej dywizji. W ich imieniu przemawiał Miodrag Zecević, który podkreśł że "towarzyszka Jovanka był dzielnym wojownikiem pośród najodważniejszych. Była dwa razy odznaczano za odwagę co jest rzadkością wśród bohaterów . Była bohaterem ruchu partyzanckiego, który zwyciężył faszystowskiego okupanta i zdrajców Jugosławii"
W pogrzebie uczestniczyło kilka tysięcy osób. Przyjechały liczne delegacje komunistów i antyfaszystów z państw powstałych z tragicznego w skutkach rozpadu Jugosławii. Dla nich wdowa po marszałku była ostatnim żywym pomnikiem czasów, gdy południowi Słowianie żyli w jednym państwie.
Małżeństwo Josipa Broz-Tito dla wielu było symbolem budowanego twardą ręką przez marszałka jugosłowiańskiego państwa. On - syn Słowenki i Chorwata, ona - Serbka. Josipa Broz- Tito poznała w czasie niemieckiego desantu na Drvar w 1944 roku. Do dzisiaj nie jest jasne, w jakich okolicznościach młoda partyzantka została żoną jugosłowiańskiego przywódcy. Ich tajny ślub odbył się 15 kwietnia 1952 roku.Trzy miesiące po śmierci męża została osadzona w areszcie domowym. Po zwolnieniu w połowie lat 80-tych nie udzielała się publicznie, chociaż jako bezpośredni świadek bardzo burzliwej historii Bałkanów budziła ogromne zainteresowanie mediów w całym regionie. W centrum uwagi znalazła się dopiero w 2009 roku, kiedy zwierzyła się, że żyje w skrajnym ubóstwie i nie ma żadnego dokumentu tożsamości. W odpowiedzi ówczesny minister spraw wewnętrznych Ivica Daćić wręczył jej dowód osobisty i paszport.
23 sierpnia b.r w ciężkim stanie trafiła do Centrum Klinicznego w Belgradzie, gdzie zmarła w ubiegłą niedzielę w wieku 89 lat.
IAR
