Ewa Lipska - wybitna poetka, eseistka i felietonistka związana z Krakowem - otrzymała w czwartek w Kielcach tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Kochanowskiego. Uczelnia doceniła w ten sposób kunszt poetycki i uniwersalne przesłanie twórczości tej autorki.
Senat uniwersytetu podzielił w tej sprawie opinię Rady Wydziału Humanistycznego - wnioskodawcy nadania honorowego doktoratu - że Ewa Lipska to wnikliwa obserwatorka życia społecznego, poetka wyjątkowa - "wyrafinowana, przywiązująca wielką wagę do słowa, jego znaczeń, ukrytych sensów, mistrzowsko operująca metaforą, przywołująca europejskie dziedzictwo, zaskakująco współczesna".
Przybliżając dorobek literacki Ewy Lipskiej uczestnikom uroczystości, prof. Józef Rurawski powiedział, że ta "poetka wątpi w pozytywny rozwój społeczństw i ludzkości zagrożonej tysiącem przez samą siebie wytworzonych niebezpieczeństw oraz katastrof, ale +lęka się - przyszłości - odważnie+. Nie jest to twórczość katastrofizmu ostatecznego" - podkreślił. "W życiu jest zawsze +coś za coś+, ale trzeba umieć dostrzegać jego kolory, trzeba je po prostu lubić" - wyjaśnił swoją tezę słowami Lipskiej, przytoczonymi z jednego z jej wywiadów.
Ewa Lipska zwierzyła się audytorium, że kiedy kładzie na papierze słowa, to - podobnie jak w fotografii - stara się wywołać z nich jakąś treść. "Uczyły mnie tego książki, które czytałam w młodości; wiedziałam, że wiersz to gatunek elitarny, zarezerwowany dla smakoszy intelektualnych restauracji" - mówiła. "Język poezji powinien być jak linie papilarne; niepowtarzalny i niezwykły" - tłumaczyła.
20-minutową autorefleksję, poświęconą inspirującej roli literatury, filmu i muzyki w jej twórczości poetyckiej, Lipska zakończyła przesłaniem: "Pamiętajmy, że dzięki poezji, dzięki sztuce, zdobywamy większą wiedzę o życiu, o nas samych, a ta z kolei gwarantuje nam sensowniejszy pobyt na tej planecie Ziemi, o której Stanisław Jerzy Lec napisał, że +jest jedynie kropką pod znakiem zapytania".
Dorobek literacki Ewy Lipskiej stanowi ok. 30 tomów poezji, m.in.: "Wiersze" (1967), "Trzeci zbiór wierszy" (1972), "Żywa śmierć" (1979), "Dom Spokojnej Młodości" (1979), "Nie o śmierć tutaj chodzi, lecz o biały koronek" (1982), "Wakacje mizantropa" (1993), "Stypendyści czasu" (1994), głośna, polsko-niemiecka publikacja "Życie zastępcze - Ersatzleben" (1998), a także "Droga Pani Schubert..." - wydany w tym roku tom prozy poetyckiej.
Ewa Lipska urodziła się w 1945 roku w Krakowie, studiowała malarstwo na ASP. Była redaktorem działu poezji Wydawnictwa Literackiego, współzałożycielką i redaktorką kilku pism ("Dekada Literacka", "Pismo", "Kraków"). W latach 1991-1997 pracowała w polskiej dyplomacji w Austrii, m.in. kierując Instytutem Polskim w Wiedniu. Współorganizowała Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego prowadziła warsztaty poetyckie.
Wśród licznych polskich i międzynarodowych wyróżnień, odznaczeń i nagród literackich poetki znajdują się m.in.: nagrody PEN-klubów (polskiego i austriackiego), Nagroda Kościelskich, nagroda miasta Krakowa, srebrny medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis, "Wawrzyn Literacki" za najlepszą książkę roku 2002 - "Sklepy zoologiczne". Przed dwoma laty Wydawnictwo Literackie uhonorowało poetkę - wspólnie z kabaretem Piwnica pod Baranami - specjalną "Akademią ku czci".(PAP)
mch/ hes/
