Ekipa rządząca Libią po upadku reżimu Muammara Kadafiego to mieszana grupa, złożona z byłych prominentów rządu dyktatora, przywódców powstania i byłych opozycjonistów-uchodźców politycznych.
Są tam politycy świecko-liberalni i działacze łączeni z ruchem fundamentalizmu muzułmańskiego. Pojawiły się już oznaki ostrych konfliktów między obu grupami.
Przywódcą Narodowej Rady Libijskiej jest Mustafa Dżalil. Był on ministrem sprawiedliwości u Kadafiego, ale - według ocen amerykańskich - cieszy się zaufaniem Libijczyków.
Tymczasowym premierem jest Mahmud Dżebril, ekonomista wykształcony na Uniwersytecie Kairskim i w USA, gdzie zdobył doktorat na Uniwersytecie w Pittsburghu.
W latach 2007-2011 pracował on w rządzie Kadafiego jako szef Krajowego Zarządu Rozwoju Ekonomicznego, popierając politykę prywatyzacji i liberalizacji gospodarki. Był to okres odwilży w stosunkach Trypolisu z Zachodem. Dżebril uchodzi za polityka zaostrzającego podziały.
Minister finansów i przemysłu naftowego - kluczowego resortu w Libii - Ali Tarhuni to uchodźca polityczny. Wyjechał z kraju w 1970 roku, czyli zaraz po przewrocie Kadafiego (1969). Wykładał na University of Washington w Seattle i wrócił do Libii natychmiast po rozpoczęciu powstania.
Wojskowy dowódca rebelii Abdel Hakim Belhadż uważany jest za głównego reprezentanta islamistów w nowej ekipie rządzącej. Był jednym z założycieli Libijskiej Islamskiej Grupy Bojowej, którą Departament Stanu zaklasyfikował jako organizację terrorystyczną.
Do zespołu kierowniczego zaliczany jest także Ali al-Salabi, jeden z najwybitniejszych uczonych islamskich w Libii. We wrześniu wezwał on Dżebrila do rezygnacji.
Obserwatorzy amerykańscy podkreślają, że obecne kierownictwo to zespół przejściowy, pośpiesznie uformowany w toku powstania, i że jego członkowie nie dali się jeszcze poznać jako politycy. Niepewność, kim są dokładnie przywódcy nowej Libii i w jakim stopniu panują nad sytuacją w kraju, pogłębiły dodatkowo niejasne i niepokojące okoliczności śmierci Muammara Kadafiego.
NRL wyznaczyła harmonogram transformacji i tworzenia stałych władz. Rada wybierze najpierw oficjalnego premiera, który powoła tymczasowy gabinet. Rząd będzie miał osiem miesięcy na przygotowanie wyborów do Zgromadzenia Narodowego. Wybrany parlament wyznaczy zespół do opracowania konstytucji kraju.
Z Waszyngtonu Tomasz Zalewski (PAP)
tzal/ az/ mc/
