NATO i Rosja w impasie. Chodzi o tarczę

Przyjęcie studium było jednym z założeń szczytu NATO w listopadzie 2010 r. w Lizbonie. Decyzja zostanie najprawdopodobniej odłożona na koniec roku. Zamiast tego ministrowie, którzy mają się spotkać 9 czerwca w Brukseli przyjmą tylko nowy _ harmonogram działań _ w dziedzinie obrony przeciwrakietowej. Według źródła PAP, jedną z przyczyn tej decyzji jest _ duża rozbieżność stanowisk _ między państwami Sojuszu a Rosją _ na temat tego, jak tarcza miałaby być tworzona _.

Jak kilkakrotnie sygnalizowali przedstawiciele NATO, Sojusz wolałby mówić o _ współpracy _ obydwu systemów. Moskwa z kolei nalega na jeden system, w którym decyzja o ewentualnym przechwyceniu wystrzelonej rakiety zapadałaby wspólnie. Dla niektórych państw członkowskich Sojuszu, w tym Polski, taki postulat jest nie do przyjęcia. Jak podkreślał wcześniej szef polskiej dyplomacji Radosław Sikorski, trudno byłoby zaakceptować sytuację, w której kraj nie będący członkiem Sojuszu Północnoatlantyckiego jest współodpowiedzialny za bezpieczeństwo Polski.

[ ( http://static1.money.pl/i/h/153/t90777.jpg ) ] (http://news.money.pl/artykul/antyrakietowy;parasol;rosji;ma;chronic;europe,143,0,715151.html) Antyrakietowy parasol Rosji ma chronić Europę
Państwa bałtyckie również niechętnie mówią o wspólnym mechanizmie podejmowania decyzji. - _ Współpraca Rosja-NATO jest ważna, ale tylko wtedy, kiedy suwerenność wszystkich państw członkowskich NATO nie jest naruszona umowami z Rosją _ - powiedział szef komisji do spraw europejskich i były minister obrony Łotwy Imants Liegis. - _ Proces podejmowania decyzji w Sojuszu powinien pozostać w sferze odpowiedzialności NATO i żaden kraj trzeci nie powinien być do niego włączony _ - dodał.

Podczas szczytu Sojuszu w Lizbonie prezydenci państw NATO i Rosji postanowili podjąć wspólną analizę przyszłych ram współpracy w dziedzinie obrony przeciwrakietowej. Jej podstawą miała być wspólna ocena zagrożeń, w tym groźby ataku przy użyciu rakiet balistycznych. Jak głosiła deklaracja NATO i Rosji, ta wspólna analiza miała zostać _ poddana ocenie w czerwcu 2011 roku na spotkaniu ministrów obrony Rady NATO-Rosja _. - _ Jeśli uda im się dojść do jakichś wniosków - będziemy współpracować. Jeśli nie - będziemy kontynuować naszą analizę _ - powiedział wtedy sekretarz generalny Sojuszu Anders Fogh Rasmussen.

**O koncepcji NATO czytaj na następnej stronie

**

Wczoraj specjalny wysłannik Federacji Rosyjskiej do spraw negocjacji w sprawie obrony przeciwrakietowej i zarazem ambasador Rosji przy NATO Dmitrij Rogozin podał jednak w wątpliwość istnienie konsensusu w tej kwestii. Mówił o różnicach zdań między państwami natowskimi i Rosją na temat wspólnej oceny zagrożeń. - _ Federacja Rosyjska zgadza się, że na wspólne zagrożenia muszą istnieć wspólne odpowiedzi _ - powiedział Rogozin. Dodał, że według Rosji w chwili obecnej _ nie ma prawdziwego zagrożenia rakietowego _, istnieje natomiast _ ryzyko _ takiego zagrożenia.

NATO uważa z kolei, iż system terytorialnej obrony rakietowej musi być rozwinięty, ponieważ nawet jeśli nie ma natychmiastowego zagrożenia atakiem, _ zagrożenie rakietami wzrasta _ wraz z ich rozprzestrzenianiem się w świecie. Według ustaleń Sojuszu, ponad 30 państw _ ma albo stara się posiąść technologie rakietowe o wystarczającym zasięgu, by dosięgnąć cele w strefie euroatlantyckiej _ - mówił jeszcze podczas szczytu w Lizbonie Rasmussen. Dodatkowym zagrożeniem jest możliwość, iż takie technologie dostaną się w ręce czynników niezależnych od władz państwowych, np. grup terrorystycznych).

Brak zgody w kwestii wspólnej analizy nie oznacza jednak kompletnego braku współpracy miedzy NATO i Rosją w dziedzinie obrony przeciwrakietowej. Po szczycie w Lizbonie wznowiono bowiem współpracę w ramach obrony przeciwrakietowej wojsk w terenie. Współpraca taka istniała w dziedzinie przeciwrakietowej obrony teatru działań wojennych, zanim w 2008 roku przerwała ją wojna w Gruzji.