Trwa ładowanie...
Zaloguj
Notowania
Przejdź na

Prezydent odznaczył byłych żołnierzy majora "Zapory"

0
Podziel się:

Ponad 30 byłych żołnierzy oddziałów partyzanckich
Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" na Lubelszczyźnie, w tym
pośmiertnie m.in. ich dowódcę, mjr. Hieronima Dekutowskiego
"Zaporę" odznaczył prezydent Lech Kaczyński Orderami Odrodzenia
Polski.

Ponad 30 byłych żołnierzy oddziałów partyzanckich Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" na Lubelszczyźnie, w tym pośmiertnie m.in. ich dowódcę, mjr. Hieronima Dekutowskiego "Zaporę" odznaczył prezydent Lech Kaczyński Orderami Odrodzenia Polski.

"Żołnierzom tych oddziałów należny jest hołd od całej naszej ojczyzny i ten hołd chciałem dziś złożyć w imieniu całego kraju, a przynajmniej tej Polski, która chce być Polską wolną" - powiedział prezydent podczas nadawania odznaczeń.

Dodał, że uroczystość ma przywracać pamięć "o żołnierzach zapomnianych". "Oddziały +Wolności i Niezawisłości+ w warunkach beznadziejnych, po Jałcie, starały się mimo wszystko walczyć o wolną Polskę" - przypomniał prezydent.

Pośmiertnie, poza mjr. Dekutowskim, Order Odrodzenia Polski otrzymało m.in. sześciu jego najbliższych podkomendnych: kpt. Stanisław Łukasik "Ryś", por. Jerzy Miatkowski "Zawada", por. Roman Groński "Żbik", por. Edmund Tudruj "Mundek, por. Tadeusz Pelak "Junak" i por. Arkadiusz Wasilewski "Biały". Wszyscy oni wraz z "Zaporą" zostali skazani na śmierć przez komunistyczne władze i straceni w marcu 1949 roku.

Jak powiedziała odbierająca odznaczenie córka kpt. Łukasika, Barbara Stankiewicz "pośmiertne odznaczenie ojca jest ogromnym przeżyciem, jesteśmy wdzięczni prezydentowi, że po 59 latach zostały docenione zasługi tych żołnierzy". "Miałam siedem lat w chwili śmierci ojca, znam go z opowiadań matki" - dodała.

Major Hieronim Dekutowski "Zapora" (1918-1949) w 1939 roku po agresji niemieckiej na Polskę przedostał się na Zachód. Walczył we Francji, potem trafił do Wlk. Brytanii. We wrześniu 1943 roku jako "cichociemny" został przerzucony do okupowanego kraju. Walczył w oddziałach AK na Zamojszczyźnie.

Po wkroczeniu wojsk sowieckich od początku 1945 roku kontynuował walkę konspiracyjną. Od połowy 1945 roku dowodził wszystkimi oddziałami partyzanckimi na Lubelszczyźnie. UB zatrzymała go we wrześniu 1947 roku. Torturowany w śledztwie, w listopadzie 1948 roku wraz z podkomendnymi został skazany na śmierć i stracony 7 marca 1949 roku. (PAP)

wiadomości
pap
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Źródło:
PAP
KOMENTARZE
(0)