Kombatanci Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" wręczyli w czwartek prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu odznaczenie swojej organizacji - Krzyż WiN.
"Ten krzyż traktuję jako szczególny dla siebie zaszczyt" - powiedział prezydent po odebraniu odznaczenia podczas uroczystości w Pałacu Prezydenckim.
L. Kaczyński podkreślił, że "Wolność i Niezawisłość" to największa z licznych organizacji, które po II wojnie światowej była czynna w walce zbrojnej oraz politycznej z ustrojem komunistycznym w Polsce.
Jak dodał, jest wdzięczny za to wyróżnienie ponieważ, nie tylko teraz jako prezydent Polski, ale także wcześniej jako prezydent Warszawy oraz pełniąc inne funkcje publiczne, "starał się, żeby Polska był wolna".
"To się udało oczywiście w warunkach współczesnego świata" - powiedział Lech Kaczyński.
Major Romuald Bardzyński podczas wręczania prezydentowi Krzyża WiN przytoczył słowa, widniejące na legitymacji tego odznaczenia: "Funkcja: umacnianie zasady wolność i niezawisłość państwa polskiego w majestacie prezydenta najjaśniejszej Rzeczypospolitej".
Major podziękował L. Kaczyńskiemu za "kontynuację idei wolności i niezawisłości". Zaznaczył, że wręczona prezydentowi legitymacja ma numer 004. Bardzyński powiedział, że wcześniej takie odznaczenie otrzymali m.in. papież Jan Paweł II oraz pułkownik Ryszard Kukliński.
"To dla nas wielki honor, że prezydent wyraził zgodę na przyjęcie Krzyża WiN" - powiedział Janusz Kurtyka, prezes IPN, a także prezes Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" - Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego.
Jak dodał, kombatanci, którzy przybyli w czwartek na spotkanie z prezydentem to żołnierze, którzy przez wiele lat walczyli przeciwko okupantowi niemieckiemu i sowieckiemu.
Zrzeszenie "Wolność i Niezawisłość" (Ruch Oporu bez Wojny i Dywersji "Wolność i Niezawisłość") powstało 2 września 1945 roku w Warszawie. Jej trzon stanowili oficerowie Komendy Głównej AK i Delegatury Sił Zbrojnych (DSZ) na Kraj.
WiN przejęła także strukturę organizacyjną DSZ, kadry, majątek oraz częściowo oddziały leśne. Zrzeszenie dążyło do realizacji programu drogą walki politycznej, przez zwycięstwo sił demokratycznych w wolnych wyborach, dopuszczając jednak możliwość zbrojnej samoobrony.
Na czele WiN stał Zarząd Główny, którego skład osobowy i struktura organizacyjna ulegały częstym zmianom na skutek aresztowań dokonywanych przez bezpiekę. Członkom WiN wytaczano procesy przed wojskowymi sądami oskarżając ich o próby obalenia przemocą istniejącego ustroju. Likwidacja ostatnich ogniw WiN nastąpiła w 1952 roku. (PAP)
