Kompozytor, pianista i pedagog prof. Andrzej Nikodemowicz otrzymał w czwartek tytuł honorowego obywatela Lublina. Rada miasta nadała mu to wyróżnienie w uznaniu dla jego osiągnięć kompozytorskich i pianistycznych oraz pracy z młodzieżą w dwóch lubelskich uczelniach.
Mieszkający w Lublinie od blisko 30 lat prof. Nikodemowicz został uhonorowany także za niezłomną i patriotyczna postawę oraz szczególne dokonania w dziedzinie muzyki sakralnej, które - jak głosi akt nadania tytułu - "stanowią wybitną wartość w dziejach kultury polskiej, są świadectwem głębokiej wiary".
"Mamy ogromny szacunek dla pana pracy, której tak bardzo jest pan oddany. Doceniamy zaangażowanie w kreowanie kultury muzycznej naszego miasta oraz kształcenie kolejnych pokoleń adeptów trudnej sztuki muzycznej. Pana twórcza obecność w znaczący sposób kształtuje wizerunek Lublina jako miasta otwartego dla sztuki" - powiedział, zwracając się do Nikodemowicza, w laudacji wiceprezydent Lublina Włodzimierz Wysocki.
Prof. Nikodemowicz dziękując za wyróżnienie podkreślił, że choć z trudem opuścił rodzinny Lwów, to jednak lata spędzone w Lublinie były dla niego okresem twórczym i pomyślnym. "Dzięki ogromnej ludzkiej życzliwości i uczynności mój start w Lublinie był bardzo pomyślny. Te 30 lat pobytu w Lublinie było bardzo owocne dla mojej pracy twórczej. Napisałem ponad 50 nowych utworów, w tym około trzydziestu o tematyce sakralnej" - powiedział.
Prof. Nikodemowicz urodził się w 1925 r. we Lwowie. Gry na fortepianie uczył się od dziecka. W latach 1943-46 studiował chemię na Politechnice we Lwowie, ale to muzyka stała się jego pasją. Po wojnie w lwowskim Konserwatorium studiował kompozycję pod kierunkiem prof. Adama Sołtysa, oraz grę na fortepianie u prof. Tadeusza Majerskiego. Przez wiele lat był wykładowcą w konserwatorium - uczył m.in. kompozycji i teorii muzyki. W 1973 r. z powodów politycznych został wyrzucony z pracy za przekonania religijne. Przez kilka lat utrzymywał się głównie z korepetycji. Nagrania jego utworów we Lwowie zostały wówczas zniszczone.
W 1980 r. opuścił Lwów i zamieszkał w Lublinie. Wykładał na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej oraz na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Przez wiele lat był dyrygentem chóru w tutejszym seminarium duchownym. W 1995 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.
Skomponował wiele utworów m.in. na fortepian, orkiestrę a także dla chórów i solistów. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyka religijna - skomponował wiele kantat, oratoriów, suit, psalmów. Partyturę kantaty "Antyfona do Najświętszej Maryi Panny", dedykowaną Janowi Pawłowi II, wręczył papieżowi osobiście w Watykanie.
Utwory Nikodemowicza były prezentowane na wielu prestiżowych festiwalach m.in. podczas Warszawskiej Jesieni, Poznańskiej Wiosny Muzycznej, festiwalu Gaude Mater w Częstochowie. Jest laureatem wielu nagród m.in. III Nagrody na Wszechzwiązkowym Konkursie Kompozytorskim w Moskwie(1961 r.), Nagrody Związku Kompozytorów Polskich i Nagrody Ministra Kultury (2000 r). W 2003 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Lwowskiej Akademii Muzycznej. (PAP)
ren/ ls/ jra/
