Retrospektywną wystawę twórczości radomskiego artysty ks. Władysława Paciaka będzie można od niedzieli oglądać w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Ekspozycja ukazuje ponad 250 prac kapłana będącego twórcą sztuki sakralnej należącej do nurtu sztuki nowoczesnej.
Wystawa powstała w związku z przypadającą w tym roku 110. rocznicą urodzin i 30. rocznicą śmierci ks. Władysława Paciaka (1903-1983). Będzie to już czwarta retrospektywna wystawa prac tego artysty. Trzy z nich zorganizowano w Radomiu, jedną we Wrocławiu.
Jak podkreślał we wtorek na konferencji prasowej w muzeum komisarz wystawy Mieczysław Szewczuk, Władysław Paciak uprawiał sztukę, która budziła podziw i zainteresowanie, ale także kontrowersje.
"Jego pierwsza wystawa indywidualna w 1957 r. była w kraju sensacją. Jako kapłan i jednocześnie twórca sztuki sakralnej należącej do nurtu sztuki nowoczesnej był w Polsce prekursorem; taką sztukę inni artyści zaczęli tworzyć dopiero w latach osiemdziesiątych" - stwierdził Szewczuk.
Paciak jest autorem obrazów sakralnych i martyrologicznych. Namalował m.in. cykle "Madonny", "Ukrzyżowanie", "Sąd ostateczny", "Żydzi". Stosował technikę kolażu. W "Drodze Krzyżowej" obrazy na blasze są częścią obiektu montowanego z drewna, gwoździ i drutów.
W latach 1963-71 powstały jego najbardziej znane cykle: "Majdanek", "Dziecko w obozie hitlerowskim". W pracach z cyklu "Majdanek" artysta umieszczał oryginalne przedmioty z obozu koncentracyjnego, m.in. popiół z krematorium, puszkę po cyklonie B. Zdaniem Szewczuka Paciak "zamieniał obrazy w relikwiarze". "Był jednym z nielicznych artystów polskich, którzy głęboko tkwili w sferze sakralnej i martyrologicznej, głęboko przeżywali wydarzenia drugiej wojny światowej i istnienie obozów zagłady" - powiedział komisarz wystawy.
Prace, które zostaną pokazane na wystawie, pochodzą ze zbiorów Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Wyższego Seminariów Duchownego w Radomiu oraz miejscowej parafii katedralnej.
Ks. Władysław Paciak urodził się w 1903 r. w Potkannie w okolicach Przytyka k. Radomia. W 1929 r. ukończył Seminarium Duchowne w Sandomierzu, a w późniejszych latach teologię i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1953 r. mieszkał w Radomiu, pełnił obowiązki konserwatora diecezjalnego, a od 1955 był rezydentem w parafii Opieki Najświętszej Maryi Panny. Zmarł w 1983 r. w Radomiu. (PAP)
ilp/ abe/
