Gwarancja wysokiej jakości świadczeń oraz ich kompleksowości - to założenie projektu nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, który we wtorek przyjęła Rada Ministrów. Nowela zapewnia także NFZ możliwość aneksowania umów ze świadczeniodawcami.
Rada Ministrów przyjęła również projekt noweli ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który zmienia zasady kontroli szpitali i przychodni przez NFZ. Rząd zaakceptował też założenia do kolejnej noweli ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o działalności leczniczej - dotyczą one m.in. wdrożenia przepisów dyrektywy ws. transgranicznej opieki zdrowotnej.
Wiceminister zdrowia Sławomir Neumann mówił pod koniec sierpnia PAP, że nowe rozwiązania dotyczą wydzielenia z Ambulatoryjnej Opieki Specjalistycznej poradni przyszpitalnych, tak by NFZ mógł rozpisywać konkurs na realizację świadczeń w dwóch turach. W pierwszej turze kontrakty otrzymywałyby poradnie działające przy szpitalach. A dopiero w drugiej turze inne lecznice działające na rynku. Neumann podkreśla, że dzięki takiemu rozwiązaniu pacjenci będą mogli być leczeni kompleksowo. "Dziś zdarza się, że poradnie przyszpitalnie przegrywają z poradniami oddalonymi od szpitali, co stwarza pacjentom niedogodności w leczeniu. Chcemy, by pacjenci otrzymywali kompleksową obsługę przy szpitalu" - powiedział.
W noweli poradnię przyszpitalną zdefiniowano jako ambulatorium podmiotu prowadzącego szpital, znajdujące się w budynku lub zespole budynków oznaczonych tym samym adresem co szpital lub innymi adresami, ale położonych obok szpitala i tworzących funkcjonalną całość. Doprecyzowano, że ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne mogą być udzielane także w poradniach przyszpitalnych. W noweli zapisano, że w przypadku ciągłości udzielanych świadczeń chodzi głównie ograniczenie ryzyka przerwania leczenia.
Zgodnie z nowelą NFZ ma na stałe otrzymać możliwość aneksowania umów ze szpitalami i przychodniami bez potrzeby przeprowadzania konkursów. Neumann wyjaśniał, że jest to związane z przygotowywaną reformą NFZ. MZ zależy, by nie przeprowadzać konkursów przed wprowadzeniem dużych zmian systemowych związanych z Funduszem.
Za zgodą prezesa NFZ umowę będzie można przedłużyć na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Rozwiązanie to ma zapewnić ciągłość udzielania świadczeń medycznych, czyli w praktyce zmniejszyć ryzyko przerwania leczenia. W przypadku umów, które wygasają pod koniec 2013 r., będzie można je aneksować jedynie do końca 2014 r. W rezultacie w ciągu 2014 r. byłyby przeprowadzane nowe konkursy i podpisywane nowe kontrakty ze świadczeniodawcami.
Zostanie skrócona droga odwoławcza dla szpitali i przychodni od rozstrzygnięć konkursów. Dziś najpierw trzeba odwołać się do dyrektora oddziału NFZ, następnie do prezesa, a dopiero potem do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Nowe przepisy zakładają, iż od decyzji dyrektora oddziału NFZ będzie przysługiwał wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, a w dalszej kolejności skarga do sądu administracyjnego (jednego z 16 wojewódzkich). Z 30 do 14 dni ma zostać skrócony czas potrzebny na ponowne rozpatrzenie sprawy. Uchylenie pierwotnej decyzji będzie skutkować, co do zasady, przeprowadzeniem ponownego postępowania w trybie rokowań ze świadczeniodawcą, który złożył wniosek.
W ustawie o swobodzie działalności gospodarczej zmieniono zasady kontroli świadczeniodawców (szpitali, przychodni) przez NFZ, który nie będzie musiał określać czasu trwania kontroli i możliwości prowadzenia współkontroli. Rozwiązanie takie powinno ułatwić wykazywanie nieprawidłowości w funkcjonowaniu placówek medycznych.
Rada Ministrów przyjęła także założenia do projektu kolejnej nowelizacji ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o działalności leczniczej. Nowela ma wdrożyć dyrektywę UE ws. stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej.
Zgodnie z nowelą pacjent ubezpieczony w NFZ będzie mógł otrzymać zwrot poniesionych kosztów świadczeń uzyskanych w innym państwie UE według stawek stosowanych przy rozliczaniu kosztów takich samych świadczeń w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej w Polsce. Dotyczy to także produktów leczniczych i wyrobów medycznych. Aby otrzymać zwrot poniesionych kosztów pacjent będzie musiał się zwrócić z wnioskiem do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ.
Podstawą do zwrotu będzie rachunek wystawiony przez zagraniczny podmiot wykonujący działalność leczniczą. Uprawnienie to będzie dotyczyć jedynie świadczeń gwarantowanych w Polsce. Warunkiem uzyskania zwrotu będą posiadane przez pacjenta skierowania, recepty lub zalecenia (na wyroby medyczne) wydane przez osoby uprawnione do ich wystawiania. Wysokość zwrotu kosztów będzie odpowiadać kwocie uzyskiwanej przez polskich świadczeniodawców z tytułu udzielania identycznego lub zbliżonego świadczenia, w ramach kontraktów z NFZ.
Do projektu nowelizacji włączony będzie przepis ostrożnościowy. Na jego podstawie NFZ będzie mógł zawiesić wypłaty z tytułu zwrotu kosztów świadczeń transgranicznej opieki zdrowotnej w sytuacji, gdy wydatki poniesione w danym roku osiągną kwotę limitu wydatków przeznaczonych na dany rok. Wówczas wydatki te będą pokrywane w pierwszej kolejności z limitu wydatków na kolejny rok.
Powołany zostanie krajowy punkt kontaktowy(KPK). Zostanie on utworzony w centrali NFZ. Do jego zadań będzie należeć m.in.: udzielanie informacji o świadczeniodawcach, uprawnieniach pacjentów w kwestiach leczenia transgranicznego, możliwościach i zasadach otrzymania zwrotu kosztów od właściwej instytucji państwa ubezpieczonego, prawach pacjenta. KPK będzie współpracować z podobnymi placówkami działającymi w innych państwach członkowskich UE. KPK będzie też prowadzić swoją stronę internetową dla pacjentów z innych państw.
Założenia do noweli o ustawie o działalności leczniczej przewidują, że podmioty wykonujące działalność leczniczą będą zobowiązane podawać do wiadomości pacjentów informacje dotyczące: rodzaju działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, wysokości opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej, wysokości opłat za świadczenia zdrowotne. Ponadto pacjent powinien mieć do dyspozycji informację o stosowanych metodach diagnostycznych, terapeutycznych oraz o ich jakości i bezpieczeństwie. (PAP)
pro/ abr/ mag/
