Pamięć urodzonego w podczęstochowskim Kłobucku, zamordowanego przez NKWD poety Władysława Sebyły uczcili w poniedziałek radni woj. śląskiego. Pretekstem była 110-rocznica urodzin autora takich tomików, jak "Pieśni szczurołapa" czy "Koncert egzotyczny".
Przedstawiający sylwetkę Sebyły radny Czesław Sobierajski nazwał go "jednym z największych poetów XX w., a zarazem chyba najbardziej nieznanym".
Nawiązując do przypadającej w tym roku 72. rocznicy mordu katyńskiego, Sobierajski wskazał m.in. że polscy oficerowie zostali wówczas skazani "nie tylko na straszną śmierć biologiczną, ale również na wymazanie ze świadomości narodowej". "Jednym z nich był Władysław Sebyła" - zaznaczył radny.
Władysław Sebyła urodził się 6 lutego 1902 r. w Kłobucku koło Częstochowy. Gdy miał trzy lata, zmarła jego matka. Ojciec ożenił się po raz drugi, ale stosunki Władysława i jego brata z macochą okazały się trudne. Ukończył szkołę podstawową w Będzinie i gimnazjum w Sosnowcu. Jego młodszy brat opuścił dom już w wieku 14 lat, Władysław zrobił to dopiero po maturze. Z usposobienia wrażliwy i introwertyczny zaczął pisać wiersze jako ośmiolatek. Był wszechstronnie uzdolniony, malował, grał na skrzypcach i fortepianie, komponował.
Mimo, że był zdeklarowanym pacyfistą, Sebyła trzy razy zakładał mundur i walczył. Po raz pierwszy jako nastolatek, w 1919 r., kiedy wspólnie z większością kolegów ze swojej klasy wziął udział w pierwszym powstaniu śląskim. Aby walczyć, sfałszował świadectwo urodzenia, dodając sobie dwa lata. W 1920 r. wziął udział jako ochotnik w wojnie z bolszewicką Rosją. Maturę zdał dopiero w 1921 r., potem rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, ale po roku przeniósł się na polonistykę na UW. Podczas studiów zarabiał jako urzędnik Pocztowej Kasy Oszczędności.
Sebyła jako poeta zadebiutował stosunkowo późno, a jego kariera zamknęła się w okresie ledwie jednej dekady. Rozgłos zdobył tomikami "Pieśni szczurołapa" (1930) i "Koncert egzotyczny" (1934). W 1938 r. ukazały się "Arkusz poetycki nr 6" i "Obrazy myśli", które przyniosły Sebyle miano poety katastroficznego. W tym samym roku Polska Akademia Literatury odznaczyła go Złotym Wawrzynem Akademickim. Od 1924 r. związany z kołem literackim "Złocień", od 1927 r. Sebyła należał do grupy "Kwadryga".
Ożenił się z Sabiną Krawczyńską - późniejszą pisarką, m.in. kronikarką Kwadrygi i życia poety. Przyjaźnił się z Karolem Szymanowskim i Czesławem Miłoszem, w jego domu częstymi gośćmi byli Konstanty Ildefons Gałczyński, Stanisław Ryszard Dobrowolski i Krzysztof Kamil Baczyński.
Jako podporucznik rezerwy Sebyła został zmobilizowany 28 sierpnia 1939 r. z przydziałem do 13. Pułku Piechoty "Dzieci Krakowa" z Pułtuska w składzie 8. Dywizji Piechoty Armii "Modlin". Odkomenderowany do wzmocnienia Korpusu Ochrony Pogranicza w Hancewiczach koło Łunińca, dostał się po 17 września 1939 r. do niewoli radzieckiej. Internowany w obozie oficerskim w Starobielsku, w kwietniu 1940 r. został rozstrzelany przez NKWD w Charkowie. W 2007 r. poeta został mianowany pośmiertnie porucznikiem.
O Sebyle pisał m.in. Czesław Miłosz w "Traktacie poetyckim". Noblista odbierając literackiego Nobla, wymienił nazwisko poety, publicznie podnosząc kwestię polskich literatów zamordowanych przez NKWD.
Poniedziałkowa uchwała sejmiku woj. śląskiego o upamiętnieniu postaci Władysława Sebyły była spełnieniem apelu Towarzystwa Historycznego im. Szembeków. Prócz przedstawienia jego sylwetki, wiersze Sebyły recytowali uczniowie kłobuckich szkół - piątoklasista Jan Dominik oraz maturzystka Angelika Dąbek.
Władysław Sebyła został ustanowiony przez Sejm RP jednym z patronów 2012 r.
Tego dnia radni oddali też chwilą ciszy hołd ofiarom katastrofy smoleńskiej oraz mordu katyńskiego. (PAP)
mtb/ aszw/ mok/ jra/
