Na skwerze Grupy AK "Granat" na warszawskim Wierzbnie stanie kilkumetrowy pomnik Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet. Przedstawia kobietę wypuszczającą na wolność orła. Decyzję w tej sprawie podjęli w czwartek stołeczni radni.
Nie wzięli pod uwagę negatywnej opinii radnych Mokotowa, którzy w marcu uznali, że wskazana lokalizacja jest niewłaściwa ze względu na to, iż znajduje się tam tablica upamiętniająca żołnierzy Armii Krajowej walczących w Powstaniu Warszawskim.
Decyzja w sprawie lokalizacji pomnika zapadła po dekadzie starań Związku Żołnierzy BCh o jego wzniesienie. Po raz pierwszy z tą propozycją Związek Żołnierzy Batalionów Chłopskich wystąpił w 1998 r. Wówczas planowano, że stanie on w zachodniej części Al. Wojska Polskiego.
Kilka miesięcy po wydaniu pozytywnej decyzji przez radę ówczesnej gminy Warszawa-Centrum związek zmienił jednak zdanie w sprawie lokalizacji, uznając, że wskazane miejsce jest zbyt zadrzewione, przez co wzniesiony tam pomnik mógłby być wyłącznie niewielkich rozmiarów.
Wydział Urbanistyki i Architektury zaproponował wtedy dwie inne lokalizacje - przy ul. Granicznej, po południowej stronie Pałacu Lubomirskich lub właśnie na skwerze na Wierzbnie, naprzeciw Królikarni.
Pozytywną opinię dla obu tych lokalizacji wydał wojewódzki konserwator zabytków, jednak związek żołnierzy BCh zrezygnował z postawienia pomnika w centrum miasta i postanowił wznieść go w otulinie Pałacu Wilanowskiego. Na to jednak nie wyraził zgody wojewódzki konserwator zabytków.
Po tej decyzji Związek Żołnierzy BCh wystąpił o lokalizację między Pałacem Lubomirskich a budynkiem przy ul. Granicznej 4, jednak w marcu 2005 r. negatywnie zaopiniował ją stołeczny konserwator zabytków i sprawa wróciła do punktu wyjścia - w 2006 r. związek powrócił do zaproponowanej osiem lat wcześniej lokalizacji na Wierzbnie.
Pozytywne stanowisko w sprawie tej lokalizacji w marcu 2006 r. wydał naczelny architekt miasta. Wydawało się, że nic już nie stanie na przeszkodzie powstaniu pomnika, jednak Ogólnopolski Związek Żołnierzy BCh zaproponował wzniesienie pomnika wg projektu wyłonionego w drodze referendum przeprowadzonego wśród członków Związku, co oprotestował Związek Polskich Artystów Plastyków. Obowiązująca uchwała Rady Gminy Warszawa-Centrum z 1998 r. obligowała bowiem wzniesienie pomnika w oparciu o projekt wyłoniony w drodze konkursu.
Nowa koncepcja pomnika, opracowana przez rzeźbiarkę Annę Szalast, nadesłana została przez związek w lipcu 2008 r. wraz z wnioskiem do prezydenta miasta o zmianę uchwały dotyczącej jego wzniesienia. Trzy miesiące później Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zaakceptowała koncepcję związku, jednak zwróciła uwagę na potrzebę dopracowania niektórych elementów pomnika oraz dołączenie do jego nazwy Ludowego Związku Kobiet. (PAP)
mca/ itm/ jbr/
