*Pisarz Tomasz Łubieński o zmarłej w środę poetce i noblistce Wisławie Szymborskiej: *
"Wisławę Szymborską charakteryzował spokój, dystans do świata, pogodzenie się ze światem. Nie rywalizowała z nikim.
Miałem zaszczyt i przyjemność ją znać. Zapamiętałem ją z gór, z Domu Pracy Twórczej w Zakopanem. To podobno właśnie tam otrzymała wiadomość o przyznaniu jej Nobla. Pamiętam Szymborską, jak chodziła po górach z "chlebaczkiem". Była zawsze skora do żartów, lubiła zabawę.
Jednocześnie jej twórczość naładowana była filozofią. Szymborska uwielbiała paradoks, potrafiła dostrzec zderzenia sprzeczności w naturze ludzkiej. O rzeczach w życiu podstawowych, wydaje się bardzo prostych, a zarazem ogromnie ważnych potrafiła mówić w bardzo skondensowany sposób. Jej teksty bardzo mocno poruszały. Szymborska znała +tajemnicę ciężaru słowa+. To poetka, której nie sposób naśladować. Nikt jej nie zastąpi.
"Nic dwa razy się nie zdarza/ i nie zdarzy. Z tej przyczyny/ zrodziliśmy się bez wprawy/ i pomrzemy bez rutyny./ Choćbyśmy uczniami byli/ najtępszymi w szkole świata/ nie będziemy repetować/ żadnej zimy ani lata./ Żaden dzień się nie powtórzy/ nie ma dwóch podobnych nocy/ dwóch tych samych pocałunków/ dwóch jednakich spojrzeń w oczy" - brzmi fragment jednego z tekstów Szymborskiej. Tekst ten należy do moich ulubionych". (PAP)
jp/ abe/
