Po poniedziałkowych zamachach polscy studenci i naukowcy w Bostonie upewniali się wzajemnie, czy nikomu nic złego się nie stało. Na szczęście, mimo święta, Harvard nie miał wolnego. Uczestnicy maratonu opowiadają, jak szybko radość zmieniła się w niepewność.
"Ten maraton to wielkie święto. Jest jak zabawa sylwestrowa na wiosnę; nieważne, jak szybko biegasz, ważny jest udział w tym wspólnym spektaklu" - opowiada PAP młody profesor prawa Uniwersytetu Massachusetts Adam Sulkowski, który w prestiżowym maratonie wystartował w poniedziałek po raz 16. Maraton Bostoński jest najstarszym biegiem, organizowanym co roku od 1897 r. w stolicy stanu Massachusetts.
Sulkowski ukończył bieg z dobrym rezultatem 2:50, znacznie wcześniej, zanim wybuchły przy mecie dwie bomby, zabijając trzy osoby i raniąc ponad 170. Był niedaleko, ale w metrze i nie słyszał eksplozji. "Kiedy się dowiedziałem, że to eksplozje, pomyślałem, że to może jakieś fajerwerki" - opowiada. Później, gdy zrozumiał, co się stało, "radość z biegu zmieniła się w smutek i poczucie niepewności". "Było tyle różnych plotek, nikt nie wiedział, co będzie dalej, czy będą inne eksplozje" - wyjaśnia.
Przyznaje, że teraz ma mieszane uczucia. Z jednej strony rozumie, jak ogromna to tragedia dla ofiar, z drugiej odczuwa ulgę, że nie było więcej ofiar. "Z okazji tego maratonu na ulicach są tak ogromne tłumy, podobne do tych, jakie towarzyszyły mistrzostwom Euro w Warszawie. Dlatego tam mogło zginąć znacznie więcej osób. Nie trzy, ale trzysta albo trzy tysiące" - mówi. Według policji maraton, w którym startowało około 23 tys. osób, w połączeniu z obchodzonym w poniedziałek stanowym świętem patriotyzmu przyciągnął na uliczne obchody nawet 500 tys. dopingujących biegaczy widzów, mieszkańców i turystów.
Adam zapewnia, że za rok znowu wystartuje w maratonie, choć spodziewa się większych środków bezpieczeństwa. "Może będzie jak w sylwestra na Times SquareSquare w Nowym Jorku w Nowy Rok, gdzie tego dnia kontrolowana jest każda osoba pragnąca znaleźć się w wydzielonym obszarze" - zastanawia się młody naukowiec.
Większość studentów na Harvard University spędziła poniedziałkowe popołudnie na zajęciach. Harvard jako jedna z nielicznych instytucji nie obchodziła bowiem stanowego święta Patriots' Day, upamiętniającego pierwszą bitwę z wojskami brytyjskimi podczas amerykańskiej wojny o niepodległość w 1775 roku.
"Ale na zajęciach wszyscy wpatrywali się w telefony i próbowali skontaktować z tymi, którzy wybrali się na maraton, by upewnić się, że są bezpieczni" - opowiada PAP doktorant tej uczelni Andrzej Nowojewski. "Trzeba było polegać na Twitterze i e-mailach, bo telefonię komórkową wyłączono w obawie, że ktoś mógłby za pomocą telefonu zdetonować kolejny ładunek" - wyjaśnia Nowojewski.
Polacy lub studenci polskiego pochodzenia studiujący na Harvardzie znają się, bo jest ich raptem kilkudziesięciu. Szybko mailowo ustalili, że wszyscy są cali i zdrowi.
"Teraz wszyscy zastanawiają się, kto to zrobił, bo nikt się wciąż nie przyznał do zamachów. To mogli być prawicowi ekstremiści wykorzystujący święto 15 kwietnia przeciwko rządowi i podatkom" - zastanawia się Nowojewski.
Z Waszyngtonu Inga Czerny (PAP)
icz/ mc/ bk/
