Wystawę poświęconą Jerzemu Woźniakowi, honorowemu prezesowi Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, otwarto we wrocławskim Muzeum Archeologicznym. W czwartek imieniem Jerzego Woźniaka nazwano jedno z rond we Wrocławiu.
Jerzy Woźniak - żołnierz, lekarz i więzień polityczny PRL - zmarły w wieku 89 lat 12 kwietnia 2012 r. W czwartek władze miejskie uczciły rocznicę śmierci żołnierza AK nadając jego imię rondu u zbiegu ulicy Inżynierskiej i Alei Pracy we Wrocławiu.
Przygotowano również ekspozycję poświęconą pamięci Jerzego Woźniaka, którą można oglądać we wrocławskim Muzeum Archeologicznym.
Ekspozycja przygotowana wspólnie z Ośrodkiem Pamięć i Przyszłość składa się z dwóch części. Pierwsza to 15 plansz, na których przedstawiono najważniejsza wydarzenia z historii Polski z lat 1918 -1990, które wpłynęły na życie Woźniaka. "Druga część to 32 plansze, będące ilustracją życia tytułowego bohatera" - poinformowała PAP rzeczniczka wrocławskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej Katarzyna Maziej-Choińska.
Jerzy Woźniak urodził się 8 listopada 1923 r. w Krakowie. Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej; był uczestnikiem akcji "Burza". W czasie okupacji ukończył szkołę podchorążych i podoficerską.
Po wejściu wojsk sowieckich do Polski ukrywał się i walczył w oddziałach samoobrony AK, później w organizacji NIE i Delegaturze Sił Zbrojnych Rzeszów-Południe.
W 1945 r. walczył w 2. Korpusie Polskim we Włoszech, był także członkiem Delegatury Zagranicznej Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" pod kierownictwem płk. Józefa Maciołka (1946-1947) oraz emisariuszem delegatury WiN w Londynie na teren RP.
W latach 1945-1946 studiował medycynę na Uniwersytecie w Innsbrucku, następnie w Edynburgu. W 1947 r. wrócił do kraju, gdzie został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Skazano go na karę śmierci, którą zamieniono na dożywotnie więzienie. W 1956 roku wyszedł na wolność, podejmując przerwane studia medyczne. Pracował we Wrocławiu jako pulmonolog.
Woźniak od 1997 r. do 2001 r. sprawował funkcję zastępcy kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w rządzie Jerzego Buzka, zaś od października 2001 r. do lutego 2002 r. był jego kierownikiem. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Stowarzyszenia Społeczno-Kombatanckiego Zrzeszenia "Wolność i Niezawisłość" we Wrocławiu. Przewodniczył Dolnośląskiemu Związkowi Żołnierzy Armii Krajowej.
Za swoją działalność został odznaczony Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami (na emigracji w 1948 r.), Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2003 r.). Był honorowym prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.(PAP)
pdo/ ls/
