Żydzi całego świata, zarówno wierzący, jak niereligijni, obchodzą od piątkowego wieczoru żydowski Nowy Rok - Rosz Haszana (dosłownie: głowa roku), rozpoczynający się 19 września 2009 r. według kalendarza gregoriańskiego rok 5770. Tyle lat, według żydowskiego kalendarza, upłynęło od stworzenia świata.
Jednym ze zwyczajów związanych z tym świętem, zwanym także Świętem Trąbek, jest gra na szofarze, należącym do najstarszych na świecie instrumentów muzycznych, wykonywanym najczęściej z rogu barana.
Tym razem jednak w piątek głos szofaru nie rozbrzmiewał, ponieważ wigilia święta wypadła w szabat, dzień święty w judaizmie, w czasie którego nie gra się na instrumentach.
Nałożenie się obu świąt sprawiło, że Jerozolima przybrała w sobotę niecodzienny wygląd: ulice były puste, zamknięte kawiarnie i restauracje, w odróżnieniu od zwykłych szabatów, kiedy laiccy Żydzi zapełniają tłumnie tarasy i ogródki jerozolimskich lokali.
Podczas święta nie wolno wykonywać żadnych prac codziennych, a synagogi nawiedzają nawet niepraktykujący Żydzi.
Rosz Haszana rozpoczyna Dziesięć Dni Pokuty (Aseret Jemej Tszuwa), które wierzący wyznawca judaizmu powinien wykorzystać na duchowe przygotowanie się do święta Jom Kippur. Tradycyjne życzenia noworoczne: "obyś został zapisany na dobry rok" mają związek z tym, że Rosz Haszana jest również uważany za Dzień Sądu, a od osądu Boga, który zostaje zapisany w Jego Księdze Pamięci, zależy pomyślność w przyszłym roku.
Jom Kippur jest nazywane także Dniami Strachu, w czasie których Bóg decyduje, czy będziesz żył w rozpoczynającym się roku. W Jom Kippur na ulicach miast i osiedli izraelskich panuje grobowa cisza.
Wielu wierzących żydów na Rosz Haszana udaje się nad morze lub na brzeg rzeki, czy potoku, aby wrzucając do wody przyniesione okruchy symbolicznie "oczyścić się z grzechów" całego roku, który dobiegł końca.
Dla ultraortodoksyjnych żydów rozpoczyna się okres modłów i wielu godzin spędzanych w synagodze, w czasie których oddają się rozmyślaniom i starają się wzbudzić w sobie żal za grzechy zawinione i niezawinione minionego roku.
Mimo wszystko Rosz Haszana nie jest smutnym świętem. Na zakończenie świątecznych posiłków podaje się plasterki jabłka maczane w miodzie (aby nowy rok był słodki) oraz inne owoce symbolizujące pomyślność i dobrobyt, takie jak granaty, daktyle, melony.
Na tradycyjną wieczerzę zjada się także mały kawałeczek z głowy ryby lub barana, aby być "głową, a nie ogonem" swojej wioski, osiedla, społeczności.
Zupełnie inaczej spędzają ten czas świąt, trwających do Sukot - Święta Szałasów, które w tym roku przypada 3 października, Żydzi laiccy, wykorzystując go na wyprawy turystyczne, wyjazdy nad morze i inne przyjemności. (PAP)
ik/ kar/
4780866
