- _ Ten szok najmocniej odczują kobiety, które pracują krócej niż mężczyźni i osoby o bardzo wysokich dochodach, które przekraczają roczny limit wpłat na ZUS i OFE. Ale pozostali także go nie unikną _- mówi Mateusz Gołąb, szef departamentu bankowości dla zamożnych w Pekao SA.
Dlatego bankowcy podkreślają, że każdy z produktów finansowych, za pomocą którego możemy systematycznie gromadzić środki z myślą o przyszłej emeryturze, jest godny polecenia. - _ Wybór jest ogromny: lokaty bankowe, konta oszczędnościowe, rachunek w domu maklerskim, fundusze inwestycyjne, polisy ubezpieczeniowe, obligacje skarbu państwa, programy systematycznego oszczędzania, inwestycje w nieruchomości, itd. Oprócz tego dostępne są formy specjalnie dedykowane oszczędzaniu na przyszłą emeryturę, jak np. Indywidualne Konta Emerytalne, czy Pracownicze Programy Emerytalne _ - wylicza Agnieszka Mielniczuk, ekspert EuroBanku ds. produktów oszczędnościowych.
W grę wchodzą jeszcze inwestycje w nieruchomości i inne alternatywne – np. dzieła sztuki – instrumenty. - _ Podstawową kwestią przy wyborze indywidualnej strategii jest wysokość kwoty, którą dysponujemy _ - dodaje Gołąb.
Kowalski, którego dochody lokują się w okolicy średniej krajowej może wziąć pod uwagę produkty, które nie wymagają dużych, jednorazowych nakładów. Ale dzięki temu, że systematycznie wpłacane pieniądze pracują na zysk przez dłuższy czas, mamy szansę na uzbieranie pokaźnego kapitału.
Osoby, które zdecydują się odkładać na przyszłość, mogą robić to m.in. za pośrednictwem Indywidualnych Kont Emerytalnych, czyli tzw. III filaru emerytalnego. Na czym to polega? IKE prowadzą: banki (w formie lokat), Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych (rachunki jednostek uczestnictwa) i towarzystwa ubezpieczeniowe (polisy na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym) oraz firmy maklerskie (rachunki maklerskie). W zależności od tego, którą opcję wybierzemy nasze środki są inwestowane, albo w bardziej bezpieczne, albo bardziej agresywne instrumenty finansowe.
Wszystkie formy IKE łączy wspólny element. Inwestując w produkty opatrzone szyldem IKE, możemy uniknąć konieczności płacenia podatku Belki od osiągniętych zysków. Warunkiem jest nie przekroczenie limitu wpłat - w 2010 r. jest to 9579 zł - i nie wypłacanie zgromadzonych środków przed osiągnięciem wieku emerytalnego (kobiety - 60 lat, mężczyźni - 65 lat).
Kolejną możliwością stosunkowo bezbolesnego zabezpieczenia finansowej przyszłości są Plany Systematycznego Oszczędzania zarządzane przez Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych. One także pozwalają na odkładanie niewielkich kwot przez dłuższy czas.
-_ W przypadku PSO z reguły opłaty za wejście i zarządzanie są niższe niż w standardowej ofercie Funduszy. Kolejną korzyścią jest to, że często te produkty mają dodatkową korzyść podatkową. Fundusze, w które możemy inwestować są objęte tzw. parasolem. Możemy przenosić między nimi środki bez płacenia podatku. Na dodatek w ofercie ubezpieczycieli takich jak AXA czy AEGON w ramach PSO są fundusze z różnych TFI. Czasami jest ich kilkadziesiąt i tu także możemy przenosić środki, nawet między różnymi TFI, bez konieczności płacenia podatku Belki. Jeżeli oszczędzamy kilkadziesiąt lat, to zyski są naprawdę istotne _– mówi Jarosław Sadowski, ekspert firmy Expander.
- _ Oferty są dostosowane do profilu klienta. Można inwestować w fundusze bezpieczne, np. obligacji, zrównoważone, ale też w bardziej ryzykowne, które inwestują na rynku akcji _ - mówi Gołąb. Te ostatnie są szczególnie polecane osobom, które zamierzają oszczędzać przez dłuższy okres - co najmniej 10 lat - bo w takiej perspektywie takie inwestycje dają najlepszy zwrot.
Eksperci podkreślają, że strategia oszczędzania powinna być ściśle powiązana z tym, jak długo zamierzamy to robić. Ci, którzy późno zaczęli odkładać, powinni robić to za pośrednictwem bezpieczniejszych instrumentów, bo ewentualna korekta np. na rynku akcji, może znacząco wpłynąć na poziom uzbieranego kapitału. Bardziej agresywne inwestycje warto zalecić osobom młodszym.
W tym kierunku idzie oferta jednego z banków, który wprowadził plan oszczędnościowy, w którym gromadzone środki są inwestowane w odpowiedni sposób w zależności od tego, ile klientowi pozostało do emerytury.
- _ Przy długoterminowym inwestowaniu ważna jest też dywersyfikacja. Bo jeżeli zainwestujemy w jeden fundusz i zarządzającemu noga się powinie, możemy stracić dużą część kapitału. Jeżeli w portfelu będziemy mieli 20 funduszy, to taka sytuacja nie będzie miała aż tak poważnych konsekwencji. To działa też w drugą stronę, gdy się okaże, że któryś z zarządzających uzyska w pewnym momencie nadprzeciętną stopę zwrotu, to nie będzie to miało aż takiego przełożenia na nasz zysk _– zauważa Sadowski.
Według eksperta Pekao interesującą opcją jest też samodzielne kupowanie jednostek TFI. Przy systematycznym składaniu zleceń przez internet, koszty są niższe i można osiągnąć podobny efekt jak przy inwestowaniu w PSO. - _ Z tym, że produkty systematycznego oszczędzania zmuszają nas do dłuższego odkładania. W przypadku nieprzewidzianych zdarzeń nie można bez konsekwencji sięgnąć po zgromadzone środki _- mówi Gołąb.
PSO często oferowane są jako ubezpieczenie na życie z funduszem inwestycyjnym. - _ Niewielka cześć składki jest przeznaczana na ubezpieczenie. Większość środków trafia do TFI. W umowie zobowiązujemy się, że w określonym czasie – np. co miesiąc lub co kwartał - będziemy wpłacać określoną kwotę. Ale jeżeli będziemy chcieli szybko wypłacić zgromadzone środki, ubezpieczyciel naliczy opłaty. Taka swoista kara mobilizuje do oszczędzania _– mówi Sadowski.
Po określonym w umowie czasie ubezpieczyciel wypłaca nam zgromadzony kapitał. W razie wcześniejszej śmierci zgromadzone środki plus sumę ubezpieczenia otrzymuje wskazana w polisie osoba. - _ Te produkty są jednak dużo droższe. Klient sam musi zdecydować, jaką wartością jest dla niego ochrona, którą daje ubezpieczenie na życie _ - mówi Gołąb.
Ekspert o oszczędzaniu na emeryturę