Jednym z wymogów niezbędnych dla uzyskania interpretacji indywidualnej jest wniesienie odpowiedniej opłaty. Ustawodawca przewidział na wniesienie opłaty termin 7 dni od dnia złożenia wniosku. Co istotne, w obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. stanie prawnym w razie nieuiszczenia opłaty w terminie, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej pozostawia się bez rozpatrzenia bez uprzedniego wezwania do uiszczenia opłaty (art. 14g § 2 Ordynacji podatkowej)
.
ZOBACZ TAKŻE:
Ustawa nowelizująca Ordynacje podatkową z dniem 1 stycznia 2009 r. wprowadza w tym zakresie istotne i korzystne dla podatników zmiany.
Po pierwsze uchyla ona art. 14g § 2 Ordynacji podatkowej, zatem nie będzie możliwe na podstawie tego przepisu pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia w przypadku niewniesienia opłaty w terminie.
Po drugie znowelizowany art. 14h Ordynacji podatkowej wskazuje, że w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 § 1-2 Ordynacji podatkowej.
Stosownie do tych przepisów, jeżeli podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa, organ podatkowy wzywa wnoszącego podanie do usunięcia braków w terminie 7 dni, z pouczeniem, że niewypełnienie tego warunku spowoduje pozostawienie podania bez rozpatrzenia. Tryb ten stosuje się w konsekwencji również w przypadku, gdy strona nie wniosła opłat, które zgodnie z odrębnymi przepisami powinny zostać uiszczone z góry.
Zatem od dnia 1 stycznia 2009 r. organy podatkowe będą zobowiązane do wezwania wnioskodawcy, który składając wniosek o interpretację indywidualną nie dokonał stosownej opłaty, do wypełnienia tego obowiązku w terminie 7 dni od otrzymania wezwania.
Dopiero kiedy po takim wezwaniu opłata nie zostanie uiszczona, wnioskodawca nie uzyska interpretacji indywidualnej. W praktyce rozwiązanie takie może być o tyle istotne, iż w niektórych przypadkach utrudnione może być odpowiednie ustalenie właściwej liczby stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych, od której uzależniona jest wysokość opłaty.