Podróże służbowe. Opłaty parkingowe i za autostradę a kilometrówka

Dlatego też należy odwołać się do regulacji zawartych Kodeksie pracy.

Zgodnie z art. 77 (5) ust. 1 Kodeksu Pracy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Nie stanowi zatem podróży służbowej, podróż do i w obrębie miejscowości, w której:

• - pracownik ma stałe miejsce pracy,
• - pracodawca ma siedzibę, jeżeli pracownik w umowie o pracę ma wyznaczone jako miejsce pracy siedzibę firmy.

Z związku z powyższym by daną podróż uznać za podróż służbową należy dokładnie określić miejsce wykonywania pracy przez pracownika – co powinno być zawarte w umowie o pracę. Miejsce wykonywania pracy nie posiada swojej definicji ustawowej.

Zgodnie jednak z przyjętą linią orzeczniczą pod pojęciem tym można rozumieć stały punkt w znaczeniu geograficznym lub oznaczony obszar określony granicami jednostki administracyjnej podziału kraju lub w inny dostatecznie wyrażony sposób, w którym ma się odbywać świadczenie pracy. Podróż służbowa dotyczy zatem wyjazdów poza miejsce wykonywania pracy, które zostało określone przez pracodawcę w umowie o pracę. Jeżeli miejsce pracy zostało określone jako pewien obszar np.: cały region, wówczas podróż służbowa dotyczy wyjazdów poza ten region.

Podróż służbowa ma miejsce tylko wtedy, gdy łączy się z wykonywaniem zadania określonego przez pracodawcę. Jeżeli więc celem podróży służbowej jest osiągnięcie przychodów w firmie – wydatki z nią związane są kosztem uzyskania przychodów zgodnie z zasadami ogólnymi. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP ( analogicznie art. 22 ust. 1 ustawy o PDOF ), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy ( art. 23 ustawy o PDOF ).

Generalną zasadą jest, że koszty związane z eksploatacją samochodów osobowych dla celów służbowych, spółki można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Jednak zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. a) ustawy o PDOP ( analogicznie art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy o PDOF ) nie uznaje się za koszty uzyskania wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, przychodu w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu.

Jeżeli zatem pracodawca nie dysponuje dostateczną ilością samochodów, jego pracownicy mogą odbywać podróże służbowe wykorzystując do tego celu swoje prywatne samochody – pamiętać należy jednak wówczas o ograniczeniu, o którym mowa powyżej.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia _ wydatków z tytułu używania _ samochodu. Odwołując się do znaczenia tego terminu funkcjonującego w języku powszechnym, należy jednak wskazać, że wydatek to _ suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś _, a _ używać _ oznacza _ stosować coś, użytkować, robić z czegoś użytek, posłużyć się czymś, zastosować coś jako środek, narzędzie _ (Uniwersalny słownik języka polskiego, serwis internetowy WN PWN ). Z kolei _ tytuł _ – to m.in. _ podstawa czegoś lub powód do czegoś; „z tytułu _ oznacza _ z jakiegoś powodu _.

Można zatem stwierdzić, że wydatki z _ tytułu używania samochodu _ to sumy wydane z powodu posługiwania się tym samochodem, korzystania z niego; wynikające z posługiwania się samochodem, z korzystania z samochodu. Koszty używania samochodu osobowego w rozumieniu art. 16 ust 1 pkt 30 ustawy o PDOP, nie oznaczają zatem wyłącznie stricte kosztów jego eksploatacji. Koszt używania nie jest pojęciem tożsamym z kosztem eksploatacyjnym – jest pojęciem szerszym od pojęcia _ koszty eksploatacyjne _.

Jednocześnie wykładnia językowa analizowanego pojęcia wskazuje, że używanie jest czynnością wykonywaną przez podatnika – to podatnik (czyli w przypadku osób prawnych - członkowie jego organów, pracownicy) posługuje się, korzysta, używa tego pojazdu. Są to zatem wszelkie sumy wydane w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy. Wydatki z tytułu opłat za parkingi i za przejazdy autostradą są niewątpliwie wydatkami związanymi z używaniem samochodu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że ograniczenie wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o PDOP ma zastosowanie do wszystkich wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, w tym do opłat za parkingi i za przejazdy autostradą.

Podsumowując, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów zwrócone pracownikom używającym samochodów prywatnych w podróżach służbowych – opłaty parkingowe i autostradowe, jednak tylko do wysokości limitu określonego tzw. kilometrówką, zgodnie z ww. przepisami. Stanowisko powyższe potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2013 r. ( sygn. IPPB5/423-611/13-2/IŚ ). Podobne orzekają także wojewódzkie sądy administracyjne, np. WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (sygn. I SA/Po 913/10) oraz NSA w wyroku z dnia 7 czerwca 2013 r. (sygn. II FSK 1945/11).