*Końcówka tygodnia przyniosła wreszcie poprawę nastrojów na GPW. Po katastrofalnym spadku w USA z niepokojem oczekiwano dzisiejszej sesji, ale okazało się, że popyt, który pojawił się na dwóch poprzednich sesjach nie był przypadkowy i okazjonalny i cała sesja przebiegała pod dyktando byków. *
WIG 20 wzrósł o 1.36%, ale najbardziej cieszy bardzo duża wartość obrotów (niemal 2.7 mld), zresztą po raz trzeci z rzędu. Strona popytowa uaktywniła się na poziomie 2900 pkt. na WIG-u20 i wygląda to na popyt o charakterze długoterminowym i fundamentalnym, a jego najbardziej prawdopodobnym źródłem są OFE. Dzisiejszą sesję traktuję jako formowanie fundamentu pod odbicie, które dopiero nastąpi, najprawdopodobniej w nadchodzącym tygodniu. Jego siła zależy przede wszystkim od uspokojenia nastrojów wśród uczestników funduszy inwestycyjnych, ponieważ przy dotychczasowej skali umorzeń trudno oczekiwać wyraźnego wzrostu. Być może wyraźna zmiana krótkoterminowego klimatu na GPW skłoni posiadaczy jednostek uczestnictwa do okiełznania emocji, co pozwoli indeksom na większe zwyżki.
Wśród blue chipów największe wzrosty zanotowały PBG (+5.07%), Agora (+4.44%), Bioton (+3.30%), PKO BP (+2.48%), TPSA (+2.09%) i Polimex (+2.03%). Większy spadek zanotował tylko BRE (-2.56%). Na szerokim rynku wyraźnie odżyły spółki będące raczej domeną kapitału spekulacyjnego, a najbardziej spektakularne zwyżki były udziałem akcjonariuszy Atlantisa (+20.22%), FON (+20.0%), Hawe (+17.54%), Komputronika (+14.82%), Petrolinvestu (+13.89%), ZTS Erg (+13.49%) i MOJ (+12.11%).
Na parkiecie New Connect zadebiutowała kolejna spółka GPPI S.A. i był to debiut bardzo udany, ponieważ kurs zamknięcia był o 50% wyższy od ceny emisyjnej. Moją uwagę zwróciło także nadal bardzo słabe zachowanie sporej ilości mocnych fundamentalnie spółek średniej wielkości, które po bardzo silnych przecenach albo odreagowują bardzo opornie, albo wręcz nadal spadają np. PEP, MCI, Getin, Millenium, Echo, Orbis, Ciech czy Stalprodukt.
Jedynym racjonalnym uzasadnieniem tego zjawiska jest presja podażowa ze strony funduszy małych i średnich spółek, dla których naturalnym benchmarkiem jest mWIG40 i których portfele w mniejszym lub w większym stopniu muszą odzwierciedlać jego skład. Spadek wartości jednostek tego typu funduszy jest relatywnie duży, co wywołuje swojego rodzaju mechanizm samonapędzający się - zarządzający muszą sprzedawać akcje z portfela ponieważ są umorzenia powodując dalszy spadek kursów (w większości tego typu walory cechują się niższą płynnością), a spadek kursów prowokuje kolejne umorzenia.
Oceniając sesję z perspektywy mijającego tygodnia trzeba się oczywiście cieszyć, że strona popytowa podjęła wreszcie walkę, ale z perspektywy średnioterminowej i długoterminowej doszło do wyraźnego pogorszenia sytuacji technicznej wszystkich indeksów GPW i trudno w najbliższym czasie oczekiwać radykalnej poprawy sytuacji.
Oczywiście ekstremalne wyprzedanie wskaźnikowe musi wywołać wyraźne odreagowanie, ale obawiam się, że będzie to wszystko na co stać nasz rynek. Wczorajsza sesja w USA bezdyskusyjnie zmieniła długoterminowy wizerunek rynku na korzyść niedźwiedzi i sądzę, iż mimo okresowych prób poprawy sytuacji (pierwsza powinna być podjęta lada moment), indeksy amerykańskie rozpoczęły długoterminowy marsz na południe, co będzie skutecznie psuć klimat inwestycyjny na całym świecie w najbliższych miesiącach.