Czwartkowa sesja była eksplozją emocji hamowanych przez 3 sesje marazmu, której katalizatorem stały się nowe rekordy na Wall Street, a od strony technicznej wybicie ze spadkowego kanału.
Pierwsze czerwcowe notowania nie miały już tej samej byczej otoczki. Za oceanem indeksy falowały, porcja otrzymanych danych makro (PKB z I kw. oraz PMI) okazała się bowiem sprzeczna. W rezultacie największą 0,5 % zmianę zanotował Nasdaq, a DJIA praktycznie nie zmienił wartości. Europejskie rynki pobudzone z rana 0,5 % wzrostem Nikkei szybko ochłonęły i przygotowywały się na długie czekanie na moment publikacji pierwszych danych tj. do 14.30. Pochodna otwierając się na 18 pkt. plusie podjęła jednak próbę poprawienia wczorajszego maksimum. To nie od razu się powiodło, ale determinacja rynku kasowego oraz wzrosty PEO, TPS i KGH sprawiły, że kontrakt uprzedzając indeks wspiął się na nowe szczyty hossy.
Pomyłka w obliczeniach wysokości dywidendy KGH popełniona przez urzędników MSP i jej ewentualne konsekwencje nie były w stanie zmącić dobrych nastoi graczy. WIG20 jeszcze przed danymi pokonał poziom 3700 pkt. i zbliżył się na odległość kilku pkt. do rekordu wszechczasów. Liczba stworzonych w maju nowych miejsc pracy 157 tys. wobec oczekiwanych 135 tys. oraz niższy PCE-Core zostały bardzo ciepło przyjęte przez rynek akcji. Indeks wyszedł na nowe szczyty hossy i nie miał problemu z ich utrzymaniem podczas końcowego fixingu, który zamknął się dla WIG20 wartością 3738 pkt.
Ten pozytywny obraz mąci nieco wielkość obrotów podsumowujących wzrost na wykresie tygodniowym. Jeśli osiągnięcia popytu mają być czymś więcej aniżeli wypełnieniem bądź co bądź niezbyt byczej formacji rozszerzającego się trójkąta, w nachodzącym tygodniu aktywność kupujących nie może się ograniczać do 2 z 5 sesji.
