- poinformowało Centrum Informacyjne Rządu.
Z punktu widzenia prawa unijnego najważniejszy jest projekt rozporządzenia określający warunki, jakie muszą spełniać urzędowe rynki giełdowe oraz emitenci papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na tych rynkach.
'Konieczność wprowadzenia podziału rynku regulowanego na rynek urzędowy i nieurzędowy wynika z konieczności dostosowania polskich przepisów do wymagań Unii Europejskiej' - napisano w komunikacie.
Rynki urzędowe podlegają najbardziej restryktywnej i surowej ochronie przewidzianej przez dyrektywy Unii Europejskiej. Ogólnie wskazują one, że w każdym państwie Unii musi istnieć rynek urzędowy, to znaczy spełniający wszelkie kryteria ochronne z punktu widzenia interesów inwestorów.
Rozporządzenie określa warunki, jakie muszą spełnić urzędowe rynki giełdowe oraz emitenci papierów wartościowych, dopuszczonych do obrotu na tych rynkach.
Kolejne rozporządzenia wydane przez rząd: określające zakres informacji we wniosku o zezwolenie na nabywanie znacznego pakietu akcji oraz wzory wezwań do zapisywania się na sprzedaż lub zamianę akcji spółki publicznej związane są głównie ze zmianami legislacyjnymi, które ujmują podmioty nabywające akcje nie jako pojedynczy podmiot, ale jako grupę kapitałową.
Informacje podawane we wniosku, przekazane Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, mają umożliwić prawidłową ocenę źródła pochodzenia środków na planowany zakup, cel zakupu akcji lub kwitów depozytowych, uprawniających do określonej liczby głosów na walnym zgromadzeniu i wpływ planowanego zakupu na interes państwa lub gospodarki narodowej.
Drugie rozporządzenie określa wzory wezwań do zapisywania się na sprzedaż lub zamianę akcji spółki publicznej, szczegółowy sposób ich ogłaszania oraz warunki nabywania akcji w wyniku tych wezwań.
Dzięki temu rozporządzeniu inwestorzy odpowiadający na wezwanie będą mogli dokonać pełniejszej oceny warunków transakcji.
Dwa następne rozporządzenia: w sprawie określenia wielkości środków własnych domu maklerskiego w zależności od rozmiarów działalności oraz środków własnych przeznaczonych na prowadzenie działalności maklerskiej przez bank również miały na celu dostosowanie polskiego prawa do prawa UE.
Rozporządzenia te nakładają na domy maklerskie i banki prowadzące działalność maklerską obowiązek posiadania kapitału własnego w wysokości zapewniającej utrzymanie wskaźników bezpieczeństwa, takich jak: kapitał netto, stopa zabezpieczenia, maksymalny poziom zaangażowania, wskaźnik należności i inne, na określonych minimalnych poziomach.
