Czym jest opłata klimatyczna i ile wynosi?

Co należy rozumieć przez pojęcie opłaty klimatycznej? Co to jest opłata klimatyczna? To danina publiczna płacona w niektórych miejscowościach. Podstawą jej pobierania jest ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Uwzględnia właściwie dwa rodzaje opłaty klimatycznej:

• opłatę miejscową,
• opłatę uzdrowiskową.

Artykuł 17 tej ustawy stanowi, że rada gminy decyduje o tym, czy wprowadzić opłatę miejscową od osób fizycznych, które przebywają w danym miejscu dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. 

Opłatę uzdrowiskową pobiera się w miejscowościach znajdujących się na obszarach tzw. uzdrowisk, za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Należy podkreślić przy tym, że jeśli już płacisz opłatę uzdrowiskową, to nie zostanie pobrana od Ciebie opłata miejscowa. 

Opłaty klimatyczne wprowadzono w celu zrekompensowania miejscowościom uzdrowiskowym czy turystycznym faktu, że mają one ograniczone możliwości np. w zakresie rozwoju przemysłu na swoim terenie. 

Opłata klimatyczna pobierana jest w miejscowościach o walorach przyrodniczych lub uzdrowiskowych, jeśli przebywa się w nich dłużej niż 24 godziny. Wspominana ustawa wskazuje, że takie opłaty pobierane są w miejscowościach:

• mających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe lub warunki umożliwiające pobyt osób w celach np. turystycznych,
• znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 roku o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych.

Nawet jeśli na terenie danej miejscowości uzdrowiskowej pobierana jest opłata klimatyczna, to czy jest obowiązkowa dla wszystkich? Nie, istnieją wyjątki od reguły jej naliczania. Opłaty tej nie pobiera się:

• pod warunkiem wzajemności od członków personelu przedstawicieli dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeśli nie mają polskiego obywatelstwa czy miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
• od osób przebywających w szpitalach,
• od osób niewidomych i ich przewodników,
• od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych w miejscowościach objętych opłatą klimatyczną,
• od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

Rada Ministrów określa w rozporządzeniu, jakie minimalne warunki musi spełniać dana miejscowość, by możliwe było pobieranie na jej terenie opłat klimatycznych. Określa warunki klimatyczne, krajobrazowe oraz umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. Dokładny spis warunków krajobrazowych i innych, jakie musi spełniać gmina czy dana miejscowość, znajduje się w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 roku w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową. To między innymi wymóg posiadania na danym terenie:

• parków narodowych,
• lasów,
• punktów widokowych,
• muzeów,
• pomników historii,
• zabytków itp. 

Natomiast miejscowość spełnia minimalne wymogi turystyczne, jeśli na jej terenie jest baza noclegowa w obiektach hotelarskich lub innych, które mogą świadczyć usługi hotelarskie. 

Za uzdrowisko uznawane są miejscowości, które:

• znajdują się na ich terenie złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach leczniczych;
• mają klimat o właściwościach uzdrowiskowych czy spełniają określone w przepisach o ochronie środowiska wymagania w stosunku do niego. 

Jeśli jedziesz do miejscowości uzdrowiskowej albo o walorach turystycznych, licz się z tym, że zostanie Ci naliczona opłata klimatyczna za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Jej wysokość określana jest przez radę gminy, ale nie może ona przekroczyć maksymalnych stawek, jakie określa Minister Finansów w obwieszczeniu na dany rok. Zgodnie z treścią obwieszczenia z dnia 28 lipca 2022 roku w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2023 stawki opłat klimatycznych wzrosły. Wynoszą one:

• Stawka opłaty miejscowej w miejscowościach mających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób np. w celach turystycznych nie może przekroczyć dziennie 2,80 zł. 
• Stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć 3,94 zł dziennie. 
• Stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 5,40 zł dziennie. 

Gminy mogą ustalić niższe stawki, ale nie wyższe.