Grażyna Szapołowska kończy dziś 60 lat

Wystąpiła w ponad 100 filmach, m.in. w Krótkim filmie o miłości Kieślowskiego i Panu Tadeuszu Wajdy, a także w spektaklach teatralnych i serialach telewizyjnych - 19 września Grażyna Szapołowska kończy 60 lat. Film jest moim życiem - stwierdziła.

_ Kocham aktorstwo. Film mnie urzekł - ta niepewność lepienia roli z różnych, wyjętych ze środka kawałków scenariusza, dopasowywanie w wyobraźni scen granych niechronologicznie. I rozmowy z reżyserami i spotkanie nowych aktorów (...) to wszystko jest fascynujące _ - mówiła Grażyna Szapołowska w rozmowie z magazynem _ Film _ w 2000 roku.

Szapołowska zagrała w ponad stu filmach, a niektóre jej role na zawsze pozostaną w pamięci widzów, choć niekoniecznie aktorki. _ Zrobiłam w swojej karierze około 150 filmów i nie ma roli, którą szczególnie pamiętam. Jest tego tak dużo, że miesza się to z moim życiem prywatnym. Film jest moim życiem _ - powiedziała Grażyna Szapołowska w rozmowie w 2012 roku.

Urodziła się 19 września 1953 r. w Bydgoszczy. Po maturze występowała we Wrocławskim Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. Karierę aktorską rozpoczęła jeszcze na studiach, występując w spektaklach teatralnych i drobnych rolach telewizyjnych.

W 1977 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkolę Teatralną w Warszawie i przystąpiła do zespołu Teatru Narodowego - występowała m.in. w roli księżniczki w _ Śnie srebrnym Salomei _ Juliusza Słowackiego. Wkrótce jednak poświęciła się karierze filmowej.

_ Na początku drogi aktorskiej wiedziałam, że muszę się przebić nie ze względu na urodę, ale dlatego, że bardzo tego chciałam. Miałam nosa do scenariuszy, szczęście do pewnych reżyserów. I jakoś poszło _ - opowiadała o początkach swojej kariery filmowej w książce _ Gwiazdy w zbliżeniu _ pod redakcją Jacka Lutomskiego.

Jeszcze podczas studiów Szapołowska występowała w epizodycznych rolach w popularnych serialach telewizyjnych, m.in. _ Czterdziestolatku _ i _ Lalce _.

W 1982 r. zagrała w węgierskim filmie fabularnym _ Inne spojrzenie _ w reżyserii K rolya Makka, zrealizowanym w 1982. Obraz jest ekranizacją powieści Erzs,bet Galgóczi i pierwszym w kinematografii Europy Wschodniej filmem podejmującym temat kobiecej miłości homoseksualnej. Szapołowska wystąpiła w tym filmie u boku Jadwigi Jankowskiej-Cieślak. W 1983 r. zagrała w filmie _ Wielki Szu _ wraz z Janem Nowickim. Dwa lata później wystąpiła w komedii muzycznej _ Lata dwudzieste... lata trzydzieste _ w reżyserii Janusza Rzeszewskiego.

Lata 80. to też spotkanie Szapołowskiej z Krzysztofem Kieślowskim; w 1984 r. aktorka zagrała w jego filmie _ Bez końca _ a cztery lata później w _ Krótkim filmie o miłości _, gdzie wcieliła się w postać zmysłowej Magdy, uwodzącej młodego, podglądającego ją chłopca. Rola przyniosła jej uznanie krytyki i nagrodę Srebrnego Hugo na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago. Otrzymała także nagrodę za najlepszą rolę kobiecą podczas 13. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

_ Kieślowski mówił, że mam talent do bycia na ekranie, że grają moje dłonie, włosy, stopy. A status gwiazdy to wykreowany wizerunek. Trochę przy mojej pomocy, trochę dzięki mediom _ - komentowała aktorka w 2004 r.

W następnych latach Szapołowska wystąpiła m.in. w _ Kronikach domowych _ (1997) Leszka Wosiewicza oraz w ekranizacji _ Pana Tadeusza _ (1999) w reżyserii Andrzeja Wajdy, gdzie wcieliła się w postać Telimeny. _ Nie tylko gram Telimenę, ja nią jestem. Lubię ją za dystans do życia i siebie. Jest samotna, ale z wyboru. To luksus dojrzałości _ - tłumaczyła w 1999 r. w wywiadzie dla _ Twojego Stylu _. Rola w filmie Wajdy przyniosła jej Polską Nagrodę Filmową za najlepszą rolę kobiecą. Występowała także w produkcjach zagranicznych, m.in. w filmach włoskich, rosyjskich, węgierskich i niemieckich. W 2003 r. aktorka została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski a dwa lata później Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

W 2004 roku powróciła do zespołu Teatru Narodowego w Warszawie z którego została zwolniona dyscyplinarnie w kwietniu 2011 r. Powodem było niestawienie się aktorki na spektakl. Szapołowska w tym czasie uczestniczyła w nagraniu programu telewizyjnego _ Jak oni śpiewają _, w którym pełniła rolę jurorki.

W ostatnich latach aktorkę można było oglądać m.in. w filmach _ Karol-człowiek, który został papieżem _ (2005), _ Tylko mnie kochaj _ (2006), _ Ryś _ (2007), _ Nie kłam kochanie _ (2008), _ Różyczka _ (2010), _ 1920. Bitwa warszawska _ (2011). Szapołowska zagrała także w serialach telewizyjnych: _ Układ warszawski _ oraz _ Rezydencja _.