- podała w poniedziałek PAP Państwowa Agencja Restrukturyzacji Górnictwa.
Na podstawowej działalności, czyli sprzedaży węgla, kopalnie i spółki węglowe zarobiły łącznie 225,6 mln zł, przy 79,3 mln zł w pierwszych czterech miesiącach ubiegłego roku. W samym kwietniu 2001 zysk na sprzedaży wyniósł 24,4 mln zł, a strata netto 61,7 mln zł. Powodem straty są głównie koszty finansowe.
Tzw. średnia akumulacja, czyli różnica między kosztem wydobycia tony węgla a ceną jej zbytu, wyniosła w ciągu czterech miesięcy tego roku 6,77 zł, przy 2,42 zł w tym samym czasie 2000. W samym kwietniu akumulacja wyniosła 3,17 zł na tonie.
W całym ubiegłym roku różnica ta wynosiła 2,37 zł. W 2000 roku, po raz pierwszy od sześciu lat, górnictwo wypracowało zysk na sprzedaży węgla (238,7 mln zł), przynosząc jednak ponad 1,6 mld zł straty netto - dwukrotnie mniej niż w 1999.
Sprzedaż węgla w ciągu czterech miesięcy 2001 r. była o 1,7 proc. wyższa niż przed rokiem. Kopalnie sprzedały ponad 33,3 mln ton węgla, z czego blisko 25,2 mln ton w kraju (wzrost o 2,2 proc.) i ponad 8,1 mln ton w eksporcie (wzrost o 0,3 proc.).
Wydobycie węgla w ciągu czterech miesięcy 2001 wyniosło blisko 34,8 mln ton, czyli 2,1 proc. mniej niż przed rokiem. Stan zapasów węgla w końcu kwietnia blisko 2,9 mln ton. Przed rokiem na przykopalnianych zwałach leżało ponad 4,3 mln ton węgla.
W odniesieniu do czterech miesięcy 2000 roku o 12 proc. wzrosła średnia cena zbytu węgla, przy wzroście kosztów o 8,8 proc. Za cztery miesiące 2001 średnia cena zbytu tony węgla wyniosła 142,23 zł (w kwietniu 139,69 zł), a koszt - 135,46 zł (w kwietniu 136,52 zł).
Koszty w górnictwie znacząco zmniejszyły się w latach 1998-1999, w związku z odejściami górników z kopalń, z wykorzystaniem tzw. górniczego pakietu socjalnego. Obecnie liczba odchodzących jest mniejsza i koszty przestały gwałtownie spadać.
W pierwszych czterech miesiącach 2001 r. z górnictwa odeszło blisko 2,7 tys. osób, o ponad 3 tys. mniej niż w tym samym czasie 2000. W kopalniach pracuje teraz ponad 152,3 tys. osób. Na początku realizacji reformy było ich ponad 240 tys.
W porównaniu z czterema miesiącami ubiegłego roku, w 2001 r. o 6,8 proc. wzrosła ogólna wydajność, a o 9,8 proc. średnie dzienne wydobycie z jednej ściany. Świadczy to o koncentracji wydobycia w najbardziej opłacalnych miejscach.
Łączne zobowiązania górnictwa, w końcu 2000 roku wynoszące ponad 22 mld 75 mln zł, w końcu kwietnia tego roku zmniejszyły się do 21 mld 268 mln zł. Należności branży przekraczają 2,3 mld zł.
W tym roku - jak mówili wcześniej przedstawiciele resortu gospodarki - reforma górnictwa w dużej części koncentrować się będzie na restrukturyzacji finansowej. Chodzi głównie o zawarcie - po spełnieniu ustawowych warunków - odpowiednich umów z ZUS-em i aparatem skarbowym na temat umorzenia i odroczenia niektórych zobowiązań.
Jak mówił w maju wiceminister finansów Rafał Zagórny, w pierwszych czterech miesiącach górnictwo zapłaciło 100,3 proc. należnych składek ZUS oraz 100 proc. podatku dochodowego od osób fizycznych.
W jego ocenie dane te pokazują, że realizowana od 1998 roku reforma górnictwa przynosi pozytywne efekty. Sektor uzyskał bowiem m.in. zdolność bieżącego spłacania ZUS-u, czemu wcześniej nie był w stanie sprostać.
Podatek VAT górnictwo płaci w 85,6 proc., jest to jednak wskaźnik niemal dwukrotnie wyższy niż na początku ubiegłego roku. Sektor płaci również 65,5 proc. kwot należnych gminom, m.in. z tytułu podatku od nieruchomości, opłat eksploatacyjnych czy kar.
Podmioty płacące podatek dochodowy w całości i realizujące programy naprawcze mogą liczyć na restrukturyzację zadłużenia: umorzenie na łączną kwotę 6,9 mld zł oraz odroczenie części spłat. Środki na spłatę pozostałej części zobowiązań pochodzić mają m.in. z prywatyzacji sektora.
