Czekamy na ustawę dostosowująca przepisy do unijnej dyrektywy

Dopóki nie zostanie uchwalona ustawa wdrażająca w Polsce przepisy unijnej dyrektywy dotyczącej praw pacjentów w transgranicznej opiece medycznej, dyrektywa nie będzie mogła być stosowana - mówiła dzisiaj w Krakowie prezes NFZ Agnieszka Pachciarz.

Państwa członkowskie UE miały do 25 października dostosować swoje wewnętrzne przepisy do dyrektywy, która umożliwia pacjentom korzystanie ze świadczeń medycznych w państwach Wspólnoty i otrzymanie zwrotu kosztów tego leczenia w ich kraju.

Założenia do projektu ustawy wdrażającej dyrektywę rząd przyjął we wtorek. _ - Czekamy na samą ustawę, która implementuje dyrektywę. Projektu ustawy jeszcze nie ma w procedurze legislacyjnej _ - mówiła Pachciarz. Dodała, że jest bardzo prawdopodobne, że unijne przepisy nie wejdą w Polsce w życie 25 października.

_ - Stosujemy nadal dyrektywę o koordynacji, która oznacza, że NFZ wydaje zgodę na leczenie w przypadkach, kiedy takiego leczenia nie możemy zapewnić w kraju. Sama dyrektywa - która pozwalałaby wyjeżdżać w sytuacjach, kiedy te świadczenia są także w Polsce - jeśli nie będzie ustawy 25 października, nie będzie mogła być stosowana _ - podkreśliła Pachciarz.

Część pacjentów miała nadzieję, że już od 25 października będą mogli dokonywać zabiegów za granicą i występować o ich refundację. _ - Interpretacje prawników są bardzo różne. Prawo unijne nie jest proste, ale orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości są od paru lat dość jasne: dyrektywy czy rozporządzenia unijne mogą być stosowne bezpośrednio tylko pod pewnymi warunkami, jeżeli nadają się one do stosowania wprost, są wystarczająco klarowne i czytelne _ - mówiła Pachciarz. Jak wyjaśniła, nie jest to takie proste w przypadku dyrektywy dotyczącej transgranicznej opieki medycznej, ponieważ w przepisach wykonawczych wewnętrznego ustawodawstwa trzeba określić kilkadziesiąt warunków związanych z zapłatą za świadczenia.

Prezes NFZ wyjaśniła, że obywatele innych państw będą mogli leczyć się w Polsce, jeśli ich kraje już implementowały dyrektywę. _ - To ich ustawodawstwo wewnętrzne reguluje ich uprawnienia w tym zakresie _ - mówiła. Dodała, że będzie to szansa dla tych świadczeniodawców w Polsce, którzy oferują dobrą jakość świadczeń i mają personel mówiący w językach obcych.

Polacy ubezpieczeni w NFZ, aby otrzymać zwrot kosztów leczenia przeprowadzonego w innym państwie UE, będą musieli wystąpić z wnioskiem do właściwego oddziału NFZ. Zgodnie z założeniami przyjętymi przez rząd podstawą zwrotu będzie rachunek wystawiony przez zagraniczną placówkę medyczną. Uprawnienie do zwrotu kosztów ma dotyczyć tylko świadczeń gwarantowanych w Polsce, a pacjent otrzyma kwotę równą stawce, jaką NFZ płaci świadczeniodawcom za podobne procedury medyczne wykonywane w kraju. Jednocześnie kwota zwrotu nie może przekroczyć wydatków rzeczywiście poniesionych przez pacjenta.

_ - Na część świadczeń, w szczególności szpitalnych i kosztochłonnych, będzie potrzebna przez wyjazdem zgoda płatnika _ - mówiła w piątek Pachciarz. Dodała, że taka zasada została przyjęta także w tych krajach, które dyrektywę już implementowały.

_ - Dyrektywa jest trudnym aktem prawnym dla płatników, bo poważnie zaburza nasz budżet. Nie wiemy, jakie to będą koszty. Jeśli będziemy musieli zabezpieczyć więcej pieniędzy na ten cel niż przewidzieliśmy w roku następnym, to oznacza, że będziemy musieli ograniczyć wydawanie pieniędzy w kraju. Dla płatnika to ogromne wyzwanie związane z wielkim ryzykiem _ - oceniła prezes NFZ.

Podczas dzisiejszej konferencji prasowej w Krakowie Pachciarz mówiła, że 350 tys. osób w całym kraju uzyskało do tej pory dostęp do osobistego konta w Zintegrowanym Informatorze Pacjenta, w którym można sprawdzić historię udzielonych świadczeń medycznych. Jak dodała, najczęściej zgłaszane przez pacjentów nieprawidłowości dotyczą sytuacji, kiedy chorzy zapłacili za poradę lekarską, a w ZIP jest informacja, że zapłacił za to również NFZ - najwięcej takich zgłoszeń dotyczy stomatologii oraz ginekologii i położnictwa. W przypadku szpitali nieprawidłowości dotyczą długości pobytu w placówce (pacjent był krócej niż placówka podała w sprawozdaniu).