Nagrodę imienia Hulewicza otrzymali ponadto: za twórczość translatorską - Andriej Bazylewskij, Bohdan Drozdowski, Wojciech Stańczak i Zofia Rybicka, za publikacje książkowe - Zygmunt Pikulski, Aleksander Rowiński i Bohdan Urbankowski oraz Edward Redliński za całokształt twórczości.
Nagroda im. Witolda Hulewicza została ustanowiona przez Zarząd Oddziału Warszawskiego Związku Literatów Polskich i Oficynę Literatów i Dziennikarzy "Pod Wiatr" w 1995 roku. Przyznawana jest co roku, podczas Warszawskiej Jesieni Poezji.
Patron nagrody Witold Hulewicz (1895-1941) był współtwórcą Polskiego Radia. Pracował jako dyrektor programowy Rozgłośni Wileńskiej, a następnie był szefem Działu Literackiego Polskiego Radia. Stworzył Teatr Polskiego Radia, dla którego napisał pierwsze słuchowisko "Pogrzeb Kiejstuta". Jest też autorem pierwszej pracy teoretycznej na temat słuchowisk, zatytułowanej "Teatr wyobraźni". Hulewicz był też poetą, krytykiem i tłumaczem literatury niemieckiej, m.in. utworów Goethego i Rilkego.
