Miliard ludzi żyje w slumsach wielkich metropolii

Powietrze nie pozwala prawie na zaczerpnięcie oddechu, hałas doprowadza obłędu, auto stoi na aucie, blaszane szałasy jeden na drugim - Mexico City, 22 mln mieszkańców, drugie co do wielkości miasto świata. Scenariusz ten mógłby się powtarzać praktycznie w każdym innym kraju rozwijającym się. Mexico City należy do grona megamiast. Olbrzymie metropolie w krajach rozwijających się, skupiska biedy i przestępczości. Ale także skupiska taniej siły roboczej, zarodki postępu.

Megamiasta mają duży wpływ na rozwój państw. Poza tym przyciągają najwięcej inwestycji zagranicznych. W wyniku tego kraje rozwijające się radzą sobie wyraźnie lepiej z kryzysem gospodarczym, przyczyniając się w dużym stopniu do globalnego wzrostu gospodarczego. Tylko w tym roku państwa Ameryki Łacińskiej odnotują ponownie 5,2 proc. wzrost a rozwijające się kraje azjatyckie ponad 6 procentowy. Wpływ na to mają właśnie duże aglomeracje miejskie tych państw.

Na przykład Mexico City: Tu koncentruje się jedna trzecia produkcji gospodarczej kraju oraz większość instytucji badawczych. Stolica jest siedzibą przedsiębiorstw oraz centrów usługowych. Jednak megamiasta to także ogniska problemów socjalnych: Ubóstwo, przemoc, chaos i przede wszystkim zanieczyszczenia środowiska są tu na porządku dziennym. Niektóre metropolie mają poważne problemy z zaopatrzeniem mieszkańców w wodę i walką ze smogiem.

Planiści nie radzą sobie już ze wzrostem fali migracji do i tak przeludnionych już miast. Nie widać także końca tego globalnego trendu. Przed 35 laty w miastach żyła ponad jedna trzecia ludności. Dzisiaj w miastach żyje 3,5 mld wszystkich mieszkańców. Miliard z nich mieszka w slumsach - bez dostępu do wody, prądu czy wywozu śmieci.

Według szacunków urbanistów w 2030 roku w miastach będzie żyło dwie trzecie wszystkich mieszkańców ziemi. Megamiastom na całym świecie przybywa rocznie łącznie 60 mln mieszkańców. Jedyne, co nie rośnie w takim samym tempie, to infrastruktura tych miast.