Ostatni toast po starych cenach

Lekarze mają przynajmniej alternatywę. Mogą przybijać na receptach pieczątkę _ Refundacja do decyzji NFZ _. Prezes Jacek Paszkiewicz uprzedza, że pacjent w takiej sytuacji zostanie skasowany za lek w stu procentach, ale co to obchodzi urzędasów wtłaczających służbę zdrowia w gąszcz biurokracji. Lekarz, zamiast leczyć, ma się teraz zastanawiać, jaki poziom refundacji zastosować. Jeśli się pomyli, dostanie po kieszeni, więc bezpieczniej posłużyć się pieczątką. Co to obchodzi sejmową opozycję, która obudziła się za pięć dwunasta i postanowiła wreszcie zwołać komisję zdrowia, żeby przeczołgać ministra, gdy już wszystkie race odpalono.

Zamieszanie z refundacją przypomina jako żywo galimatias na kolei przy wprowadzaniu rozkładu jazdy za czasów Cezarego Grabarczyka. Pociągi dojechały wtedy do celu, tylko pasażerowie zostali na peronach. Od 1 stycznia pacjenci będą biegać między aptekami i przychodniami w celu uzyskania właściwych procentów na receptach. Gdy nastąpi całkowity paraliż służby zdrowia, wtedy rząd przeprowadzi szybką reformę i kolejny rozkład będzie już ok. Albo nie zdąży przeprowadzić, bo apteki i związki zawodowe zastrajkują.

Całkowita przewidywalność w szerszej perspektywie panuje tylko na odcinku narodowych manifestacji. Janusz Palikot i Leszek Miller są pewni, że 1 maja zorganizują w Warszawie marsz, a skrajna prawica jest przekonana, że będzie im przeszkadzać. W odwecie za 11 listopada mijającego roku. Stacje TV mają dużo czasu, aby opracować strategię rozlokowania wozów transmisyjnych z dala od fali patriotycznych uniesień.

Światowy kryzysy z pewnością się nie zatrzyma, więc należy oczekiwać coraz bardziej niekonwencjonalnych form oporu. Jedna z amerykańskich wywiadowni opinii publicznej zapytała całkiem serio respondentów, czy byliby gotowi podróżować w samolotach na golasa, wiedząc, że brak ubrań zmniejszy ciężar maszyn, a tym samym wpłynie na ograniczenie zużycia paliwa. 80 proc spośród 22 tys. sondowanych opowiedziało się za, pod warunkiem, że wszyscy na pokładzie będą nadzy.

Chyba nawet najstarsi Indianie nie wiedzą, co w ramach walki z kryzysem zaświta w głowach ludzkości w nowym roku. Póki jeszcze trwa stary, dobrze wznieść toast za zdrowie przede wszystkim. Po starych cenach za szampana i za leki na uciążliwości pierwszego poranka w 2012 roku.