Paul Ricoeur, jeden z największych współczesnych francuskich filozofów, nie żyje. Zmarł wczoraj rano w wieku 92 lat w swoim domu w podparyskim Chatenay Malabry.
Ricoeur był jednym z najważniejszych powojennych filozofów. Jego twórczości nie można przypisać do jednego kierunku. Metodę uprawiania filozofii, fenomenologię, przejął od Edmunda Husserla. Uznanie przyniosły mu prace związane z hermeneutyką, której celem jest czytanie i rozumienie tekstów. Analizował Biblię, a także literaturę piękną, w tym dzieła Marcela Prousta i Williama Szekspira.
Zajmował się też problemami społecznymi i politycznymi. Często podejmował problem zła i cierpienia. Zyskał sobie reputację bojownika przeciw rządom autorytarnym. Sprzeciwiał się wszelkim wojnom i konfliktom zbrojnym - od ingerencji francuskiej w Algierii po wojnę domową w Bośni i Hercegowinie. Wspierał czeskich opozycjonistów, którzy podpisali Kartę 77.
Paul Ricoeur wykładał na uniwersytecie w Strasburgu i Nanterre, a także na paryskiej Sorbonie. W Stanach Zjednoczonych pracował przez 15 lat na Uniwersytecie Yale. Przyjaźnił się z wieloma filozofami świata, między innymi z księdzem Józefem Tischnerem. Brał udział w kolokwiach filozoficznych w Castel Gandolfo, w których uczestniczył Jan Paweł II.
Urodził się w 1913 roku w Valence we Francji. Wychował się w protestanckiej rodzinie. Studiował filozofię w Rennes i Paryżu. W 1940 roku trafił do niemieckiej niewoli. Po wojnie wydawał czasopismo "Esprit".