Wysłanie zlecenia zakupu waluty po każdej cenie na rynku Forex to ostateczność. Inwestorzy walutowi mają bowiem dostęp do bardzo rozbudowanych narzędzi zawierania transakcji – o wiele bardziej skomplikowanych od tych z giełd akcji. Mogą dzięki nim zarządzać ryzykiem zajmowanych pozycji, zwiększać rentowność swoich działań i dostosowywać metody otwierania pozycji do zmiennych realiów rynkowych.
Jednym z najbardziej popularnych sposobów zawierania transakcji jest _ Limit order _, czyli inaczej zlecenie z limitem ceny. _ Limit order _ można wykorzystywać zarówno do otwierania, jak i zamykania transakcji. Inwestor dokonuje zakupu lub sprzedaży waluty po konkretnym – i określonym z góry – kursie wykonania. Inwestor samemu określa maksymalny kurs dla transakcji kupna oraz minimalny kurs dla transakcji sprzedaży instrumentu. I tak dla zlecenia kupna, zlecenie zostanie zrealizowane po cenie nie wyższej niż określony limit. Analogicznie dla zlecenia sprzedaży – transakcja zostanie przeprowadzona po cenie nie niższej niż zadany limit.
Na przykład inwestor jest zainteresowany zajęciem długiej pozycji na parze EUR/USD po kursie 1,1850. Jest on bowiem przekonany, że rosnące zadłużenie państw w strefie euro, prędzej czy później, doprowadzi do dużej przeceny waluty wspólnoty. Załóżmy, że obecnie cena euro wyrażona w dolarach to 1,3025. Transakcja zostanie zawarta dopiero wtedy, kiedy kurs spadnie do 1,1850. Limit order składają inwestorzy, którzy są przekonani do swojej decyzji w dłuższym terminie. Nie jest dla nich ważny czas, tylko konkretna cena. Oznacza to jednak, że inwestor musi czasem sporo poczekać na przyjęcie zlecenia.
Podobnie działają zlecenia _ Stop if bid _ i _ Stop if offer _. Inwestorzy używają _ Stop if bid _ w celu zakupu lub sprzedaży waluty pod warunkiem, że cena zakupu na rynku przynajmniej spotka lub przekroczy tę wskazaną w zleceniu. Odwrotnie _ Stop if offer _, jednak transakcja ostanie zrealizowana pod warunkiem, że rynkowa cena sprzedaży (offer/ask) spotka lub przekroczy cenę wskazaną w zleceniu.
Do najważniejszych zleceń na rynku walutowym – podobnie jak w przypadku każdego innego rynku – należą _ take profit _ i _ stop loss _. To zlecenia, które służą przede wszystkim do zarządzania ryzykiem w ramach prowadzonego portfela. Mają szczególne znaczenie w sytuacji, kiedy nie śledzimy stanu posiadanych walut na bieżąco. W przypadku nagłego spadku lub nieprzewidzianego wzrostu, _ stop loss _ jest w stanie uchronić inwestora przed bankructwem. Z kolei _ take profit _ uchroni zyski wynikające z udanej inwestycji.
Załóżmy, że inwestor kupił CHF/PLN po kursie 3,3644. Mimo że wierzy we wzrost szwajcarskiej waluty, w ciągu najbliższych kilku dni mają się ukazać zapiski z ostatniego spotkania Rady Polityki Pieniężnej w Polsce. Obawia się, że coraz bardziej aktywna staje się frakcja, która obstawia za jak najszybszym zatrzymaniem cyklu obniżek kosztu pieniądza. Mogłoby to spowodować umocnienie złotego. Dlatego ustawia zlecenie _ stop loss _ na poziomie 3,3500.
Obawy inwestora się sprawdziły i złoty znacząco się umocnił. Kurs CHF/PLN spadł do poziomu 3,2989, jednak stop loss inwestora pozwolił na wyjście z inwestycji w znacznie lepszym momencie. Gdyby nie to zlecenie, to inwestycja w wysokości 10 tysięcy euro przyniosłaby stratę na poziomie 200 euro, o 150 euro więcej niż z zabezpieczeniem.
W przypadku rynku Forex, warto ustawić te zlecenia nie tylko w przypadku dłuższej nieobecności. Rynek walutowy należy bowiem do najbardziej zmiennych giełd na świecie. Dlatego niekorzystna publikacja makroekonomiczna, gorsze dane gospodarcze, a nawet wystąpienie ważnego polityka są w stanie odwrócić notowania o 180 stopni i wyczyścić konto inwestora.
Odmianą zlecenia warunkowej realizacji straty jest _ Trailing stop _, czyli _ stop _ ruchomy. Różnicą jest sposób określenia poziomu, kiedy dojdzie do sprzedaży waluty – w _ Trailing stop _ jeśli kurs porusza się w kierunku otwartej pozycji, to zlecenie porusza się automatycznie w ustalonej odległości od ceny minimalnej. Ten rodzaj zlecenia pomaga inwestorowi ograniczyć wielkość potencjalnej straty bez ograniczania wielkości możliwego do osiągnięcia zysku.
Załóżmy, że kurs pary walutowej USD/PLN wynosi obecnie 3,1705. Inwestor zajmuje długą pozycję, jednak obawia się o nagły spadek wartości dolara. Ustawia więc odległość _ Trailing stop _ na 10 pipsów, czyli 10 najmniejszych zmian ceny (najczęściej czwarta liczba po przecinku). Innymi słowy, jeśli kurs dolara wyrażonego w złotych spadnie do poziomu 3,1695, platforma automatycznie wyśle zlecenie sprzedaży waloru po każdej cenie. Jeśli jednak w czasie trwania transakcji kurs pójdzie w górę o 15 pipsów – do poziomu 3,1720, trailing stop pójdzie w górę o pięć pipsów, do poziomu 3,1710. Dzięki temu, inwestor nie musi ręcznie przesuwać zlecenia stop-loss.
Warto jednak zwrócić uwagę, że wielu brokerów udostępnia narzędzie _ Trailing stop _ z limitem PKC, czyli po każdej cenie. W związku z tym, w przypadku mało płynnych instrumentów, zlecenie może zostać zrealizowane po bardzo niekorzystnym kursie.
Platformy forexowe umożliwiają też tworzenie bardziej skomplikowanych zleceń. Na przykład transakcji powiązanych. Na przykład zlecenie One triggers other – czyli jedno uruchamia drugie, zawiera dwa połączone ze sobą zlecenia. Jeśli to pierwsze, główne zostanie w pełnie zrealizowane, na giełdę trafia drugie, czyli zlecenie podrzędne.
Na przykład inwestor zakłada, że ceny EUR/USD w najbliższym czasie będą się wahały w przedziale 1,2500 – 1,3500. Cena obecnie zbliża się do dolnego poziomu wsparcia, więc inwestor składa zlecenie główne, czyli zajmuje długą pozycję oraz składa zlecenie podrzędne, czyli sprzedaż EUR/USD, jednak z limitem 1,3500.