Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że płacone za granicą składki na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne mogą być odliczone przez podatników rozliczających się w Polsce. Podkreślił jednocześnie, że polskie sądy nie powinny zwlekać ze stosowaniem tej zasady, choć pozwolił na to polski Trybunał Konstytucyjny.
Wydając wyrok, sędziowie w Luksemburgu kierowali się zasadą nadrzędności prawa UE nad prawem krajowym.
W listopadzie 2007 r. Trybunał Konstytucyjny uznał za sprzeczne z konstytucją przepisy podatkowe, które uniemożliwiały polskim podatnikom odliczenie od podstawy opodatkowania składek na ubezpieczenie społeczne, oraz - od podatku - składek zdrowotnych zapłaconych za granicą, ale tam nie odliczonych. Dotyczy to np. Polaków prowadzących działalność w innym kraju i płacących tam wymagane przez prawo składki, ale podlegających obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
W tym samym wyroku Trybunał Konstytucyjny postanowił odroczyć do 30 listopada 2008 r. utratę mocy obowiązującej przepisów ustawy o podatku dochodowym uznanych za sprzeczne z konstytucją.
Podzielając co do meritum stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, unijny Trybunał orzekł: zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego zobowiązuje sąd krajowy do stosowania prawa UE i do odstąpienia od stosowania sprzecznych z nim przepisów krajowych, niezależnie od wyroku, który odracza utratę mocy tych przepisów, uznanych za niekonstytucyjne.
_ - Prawo wspólnotowe stoi na przeszkodzie stosowaniu wszelkich regulacji krajowych, w wyniku których świadczenie usług między państwami członkowskimi jest trudniejsze niż świadczenie usług wyłącznie wewnątrz jednego państwa _ - głosi wyrok.
W szczególności - wskazali sędziowie - w UE zakazane są krajowe przepisy podatkowe, które mają zastosowanie do transgranicznej działalności gospodarczej i są mniej korzystne niż przepisy o działalności gospodarczej prowadzonej w obrębie tego państwa członkowskiego. Rozliczając się z fiskusem można bowiem odliczać składki płacone w Polsce.
Takie prawo gorzej traktuje polskich przedsiębiorców prowadzących interesy za granicą, niż tych, którzy swoją działalność ograniczają do Polski. Jest to sprzeczne z obowiązującą na wspólnym unijnym rynku zasadą swobody przedsiębiorczości i świadczenia usług.
