Opublikowany w czwartek protokół z listopadowego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej można uznać za lekko intrygujący. Wynika z niego, że opozycja przed głębokimi obniżkami stóp procentowych może być dużo większa, niż jeszcze niedawno sądzono. Według zapisków, niektórzy członkowie opowiadali się za utrzymaniem stóp pro-centowych na niezmienionym poziomie „z uwagi na uporczywość bieżącej inflacji i utrzymywanie się niepewności odnośnie do cen surowców energetycznych na świecie”, a także wyrażali wątpliwość, czy niższe stopy pobudzą akcję kredytową banków. Zaznaczono jednak, że członkowie Ci nie wykluczyli obniżek na kolejnych posiedzeniach. Tym samym można się pokusić o założenie, że listopadowa obniżka została przegłosowana niewielką przewagą głosów (podobnie jak do obniżki już w październiku zabrakło jednego głosu), a gołębie nastawienie Rady nie jest tak silne. Choć rynkowe oczekiwania na razie nie uległy zmianie i obniżka w grudniu o 25 pb nadal jest najbardziej prawdopodobnym scenariuszem, to jednak
dane publikowane w tym tygodniu nie przysporzyły jednoznacznych argumentów. Produkcja przemysłowa w październiku okazała się lepsza od prognoz (4,6% r/r, prog. 1,3% r/r), a inflacja bazowa wbrew oczekiwaniom utrzymała się na wrześniowym poziomie 1,9% r/r (prog. 1,7% r/r). Decydujące będą zapewne przyszłotygodniowe dane o PKB za III kwartał i tutaj trudno oczekiwać, aby raport pozytywnie zaskoczył (konsensus 1,8% r/r), co powinno przesądzić o obniżce stóp procentowych w grudniu. Jednak charakter protokołu z posiedzenia RPP sugeruje, że Rada w kolejnych miesiącach może się powstrzymać od bardziej zdecydowanego luzowania polityki monetarnej i na kolejną obniżkę przyjdzie poczekać do lutego, jeśli nie nawet do marca.
Powyższa analiza stanowi wyraz opinii i poglądów autora i nie powinna być traktowana jako rekomendacja dokonania transakcji na instrumentach finansowych.
