11 września tego roku Sejm uczcił pamięć Stanisława Ignacego Witkiewicza, nazywając Witkacego jednym z największych artystów XX wieku. "Pisarz, filozof, krytyk, malarz, fotograf - określenia te nie oddają w pełni charakteru jego wszechstronnej działalności" - głosi uchwała Sejmu.
Twórczość Witkacego została w pełni doceniona dopiero po II wojnie światowej. Jego utwory przetłumaczono na kilkadziesiąt języków. Witkacy jest uznawany za jednego z klasyków literatury światowej.
Napisał ponad 30 sztuk teatralnych i 4 powieści. Niektóre ze swoich sztuk sam reżyserował. Jako dramatopisarz o wiele lat wyprzedził europejską awangardę. Jego dramaty cechuje surrealizm, fantastyka, erotyzm i humor absurdu. Sam Witkacy uważał się głównie za filozofa.
Był członkiem awangardowej grupy artystycznej "Formiści Polscy"; autorem fantastyczno-symbolicznych kompozycji malarskich i portretów. Powieści Witkacego podejmują temat kryzysu kultury Zachodu i zawierają elementy katastroficzne. Najbardziej znana to "622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta".
Witkacy był też autorem licznych artykułów, esejów i rozpraw teoretycznych. Ważne miejsce w jego twórczości plastycznej zajmowała fotografia, głównie portrety i autoportrety. W bogatym dorobku artysty znalazły się też szkice i eseje na temat narkotyków.