Kobieta, nie zważając na niebezpieczeństwo, ukrywała przed nazistami i pomagała kilku rodzinom pochodzenia żydowskiego, w tym Frankom, zanim ci nie zostali deportowani do obozu koncentracyjnego.
Miep Gies ocaliła dziennik dziewczynki, w którym Anna opisała 2 lata ukrywania się i losy rodziny. Austriaczka kilka godzin po zatrzymaniu grupy Żydów, ukrywającej się w amsterdamskiej oficynie, udała się tam, by odnaleźć pamiętnik Anny.
Dziewczynka zmarła w obozie Bergen-Belsen na tyfus w marcu 1945 roku, na krótko przez wyzwoleniem. Po wojnie Gies przekazała jej zapiski ojcu - Otto Frankowi, który przeżył jako jedyny z całej rodziny. W 1947 roku pamiętnik Anny Frank został wydany po raz pierwszy, do dziś doczekał się tłumaczeń na 30 języków.
Anna Frank opisywała w swych pamiętnikach Miep Gies jako osobę niezwykle ofiarną, która codziennie przywoziła rodzinie jedzenie, a raz w tygodniu książki z biblioteki. Dziewczynka wspominała, że cała rodzina czekała na nie, jak na wspaniały prezent.
Miep Gies wielokrotnie była nagradzana najwyższymi odznaczeniami za swą działalność podczas wojny. Rodzina wspominała, że w zeszłym roku - na setne urodziny - otrzymała dziesiątki kartek z życzeniami z całego świata.