W kinach Nepalu sukcesy odnosi film, dla którego inspiracją stała się biografia nepalskiego żołnierza, który miał w swym 86-letnim życiu 32 żony. Reżyserem filmu oraz głównym aktorem jest syn kochliwego żołnierza nepalskiej armii.
Twórca filmu Shovit Basnet, autor ponad 20 nepalskich filmów, wciela się w siedem różnych postaci. Wszystkie są wizerunkami jego ojca, który wiąże się z kolejnymi kobietami w swoich różnych doczesnych wcieleniach. Jest między innymi - w zgodzie z rodzinną historią - żołnierzem, ale jest także myśliwym, religijnym mędrcem, liderem grupy muzycznej, zagranicznym turystą, a nawet samym sobą, czyli reżyserem filmowym. Ważnym wątkiem fabuły są komplikacje rodzinne wynikające z rozbudowanej rodziny.
Filmowiec podkreśla, iż w przeszłości bigamia była w Nepalu czymś normalnymi i dopiero współcześnie uważana jest za przestępstwo. Kinematografia nepalska nie ma długiej tradycji. Pierwszy film zrealizowany został w Nepalu w roku 1964. Rozwój nepalskiego przemysłu filmowego zahamowało powstanie maoistyczne. Dopiero po roku 2006 zaczęły powstawać nowe produkcje. Nepalscy twórcy podkreślają, iż idą swoją własną drogą, ale krytycy zauważają, iż w nepalskich filmach łatwo odnaleźć wpływy indyjskiego Bollywoodu.
